Fiat iustitia et pereat mundus

E Vicipaedia

Fiat iustitia et pereat mundus est regula iuris et symbolum fuit Ferdinandi I[1], jam regis Hungariae, qui imperator regnavit ab 1556 ad 1564. Sententia significat oportere iuste disceptare quamquam exitus graves sint. Nonnumquam hoc modo scribitur: «Fiat iustitia, ruat caelum».

Immanuel Kant sententia usus est tamquam esset summa naturae suae philosophiae moralis. Dixit enim: «regnet iustitia, etiamsi omnes homines scelesti in orbe terrarum pereant»[2][3][4].

Georgius Hegel sententiam sic correxit: «Fiat iustitia ne pereat mundus»[5]. Ludovicus de Mises in libro de Actione Humana (Anglice Human Action) scripsit oeconomum, qui summum et ultimum bonum in utilitate ponit, non dicere «Fiat iustitia, pereat mundus», at «Fiat iustitia ne pereat mundus»[6].

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Ioannes Manlius, Locorum communium collectanea, 1564, II, octavum praeceptum, p. 290
  2. "Perpetual Peace: A Philosophical Sketch: Appendix 1". Retrieved 19 September 2014.
  3. Kant, Immanuel (1796). Project for a Perpetual Peace. p. 61. Retrieved 19 September 2014.
  4. Kant, Immanuel (1838). Immanuel Kant's Werke, revidirte Gesammtausg. p. 456. Retrieved 19 September 2014.
  5. Fumagalli, Giuseppe, Chi l'ha detto? : tesoro di citazioni italiane e straniere, di origine letteraria e storica, ordinate e annotate, Milano, Ulrico Hoepli Bartoli, 1921, p. 182
  6. Ludwig von Mises (1940). Human Action (PDF). p. 147

Nexus interni[recensere | fontem recensere]