Arnor
Arnor, seu Regnum Septentrionale (ex locutione Sindarin 'Terram Regis' significante), in Legendario Tolkieniensi est locus in Terra Media, unum e binis regnis post Numenorem casum. Arnor in terris Eriadoris inter flumina Bruinen et Gwathló, et ad radices Montium Caeruleorum iacet, capite Annúminas.
Historia
[recensere | fontem recensere]Arnor est septentrionale populi Dúnedain regnum, ab Elendil anno 3320 Secundae Aetatis conditum. Antequam autem Arnorem conditum, multi Dúnedain in Eriadore vivebant, quia multi Numenoriani Eriadorem ierunt cum Tar-Aldarion ibi regnavissent.
In Bello Ultimae Consociationis (Anglice 'War of the Last Alliance'), Elendil necatus est a Saurone mago. Tum Isildur rex factus est, sed hic (cum tribus filiorum suorum) mortuus est anno 2 Tertiae Aetatis. Valandil (quartus filiorum Isilduris) igitur rex factus est.
Geographia
[recensere | fontem recensere]Arnor in Eriadore inter Montes Nebulosos (ad orientem) et Montes Caeruleos (ad occidentem) situs est, prope Lindonem Gondoremque. Eius caput est Annúminas.
Etymologia
[recensere | fontem recensere]Nomen Arnor e Sindarin venit, et 'Terram Regis' significat: ara 'rex' + (n)dor 'terra'.
Nexus interni
 |
Huic paginae iam sunt translationes interviciales! Quaesumus, remove hanc formulam.