Sepulcretum Sancti Ioannis (Iena)

Sepulcretum Sancti Ioannis (Theodisce Johannisfriedhof) est area viridissima quaedam media in urbe Ienensi sita. Anno 1307 eius mentio prima in documento quodam facta est; homines ibidem usque annum 1889 sepeliebantur.

Ibi plus quam mille cippi nominatim distribui atque descriibi possunt, quo permulti egregii Ienensis necnon Universitas Litterarum Ienensis saeculis inter XVII et XX nobilis translati sunt. Neque cippi Baroci desunt cum ornamentis calvae, clepsydrae, mortis personificatae, et papilionis, velut tunc erat mos.

Locus fanorum duorum[recensere | fontem recensere]

Coemeterium olim extra muros iacuisse constat, quod in principio communitas Catholica Ioannis Baptistae Leutra in vico curabat. Cum Reformatio terram ingressa esset communitas abolita est et fanum in oratorium coemeterii simplex redactum est. A saeculo XVII ecclesia ruinosa putrescebat: anno autem 1806 Napoleo tyrannus oratorium tradidit fidelibus Catholicis circa Gabrielem Henry presbyterum congregatis, qui Franciam rebus novis percussam emigraverat.

Econtra Ecclesia Pacis genere Baroco erectum est annis inter 1686 et 1693 tamquam nova capella tempore quo dux pro Ducatu Ienensi nova bella construi iussit. Ichnographias fecerunt Ioannes Henricus Genenbach (Zeitz) et Ioannes Leonardus Reinhold (Ysenacum) et in principio nomen ducis Ioannis Georgii II (Saxonia-Eisenach) sumpserat. Anno 1743 autem cohortes urbanae eam ecclesiam nacti sunt, ut usque annum 1946 Ecclesia urbaniciana (Garnisonskirche) nuncuparetur. Quoad coemeterium: id pluries amplificatum est, de quo testimonium perhibent muri nunc interni olim externi.

Ex anno 1938 strata magna (nomen hodiernum Straße des 17. Juni) sepulcretum cum Ecclesia Pacis in septentrione a territorio ecclesiae Catholicae Ioannis Baptistae in meridie separat. Itaque pars sepulcreti vetustissima demolita est. Feliciter effigies, cippi, tabulae antea in septentrionem translata partim circa aedificium ecclesiasticum posita sunt. Die 13 Martii 1881 magistratus de coemeterio protegendo declarationem fecit. Ex anno 2014 sodalitas tumbarum conservandarum res ad sepulcretum spectantes colit.

Cippi selecti[recensere | fontem recensere]

01. Ioannes Lauterbach (* 1719), rector ludorum
02. Christus crucem baiulans et Christus crucifixus (tabula duplex, 1484)
04. Carolus Fredericus Loening (1810-1884), bibliopola
07. Carolus Zeiß (1816-1888), institor
17. Ioannes Iacobus Griesbach (1745-1812), theologus
22. Carolus Fredericus Ernestus Frommann (1765-1837), bibliopola et editor
23. Godehardus Prüssing (1828-1903), institor
25. Ioannes Christophorus Fredericus Weimar (1766-1838), linteorum negotiator
26. Guntherus Herwagen (1503-1556), quaestor Saxonicus
29. Fredericus Gottlob Schulze (1795-1860), oeconomicus politicus
31. Mauritius Seebeck (1805-1884), universitatis curator
37. Henricus Wackenroder (1798-1854), medicaminum fabricator
38. Immanuel Christiani Wilhelmi (1745-1827) pharmacopola
41. Fredericus Kreußler (1632-1707)
45. Bruno Hildebrand (1812-1878), oeconomicus
55. Volkmar Stoy (1815-1885), paedagogus
61. Ioanna Schopenhauer (1766-1838)
63. Carolina de Wolzogen (1763-1847), scriptrix
64. Carolus Timler (1836-1905), architectus
68. Carolus Ludovicus Knebel (1744-1834), poeta
70. Carolus Augustus de Hase (1800-1890), theologus
71. Arminius Ludovicus (1819-1873), theologus
72. Ioannes Berger (1873-1941), psychiater
74. Ioannes Volfgangus Döbereiner (1780-1849), chemicus
75. Ioannes Christianus Stark (1753-1811), medicus
87. Iulius Schnauß (1827-1895), photographus
93. Carolus Ludovicus Henricus Maurer (1850-1913), hortulanus

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad sepulcretum Sancti Ioannis Ienense spectant.