Receptorium adrenergicum beta-2

E Vicipaedia

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Receptorium adrenergicum beta-2.

Receptorium adrenergicum ß2 cum geni sui abbreviatura ADRB2 internationali est membranam cellularem penetrans receptorium adrenergicum typi beta et familiae receptoriorum proteino G copulatorum atque interagens cum epinephrino (adrenalino), quod est hormonum et neurotransmissor. Signum transductus suum per canales ionticos calcii typi L relaxationem musculorum levium atque bronchodilatationem permittit.

Variae neurotransmissores et stimulantes et inhibitores notae sunt. In hominibus genum ADRB2 in chromosomate 5 locatum est.

Natura physiologica[recensere | fontem recensere]

Receptorium adrenergicum ß2 est superfamiliae receptoriorum proteino G copulatorum membrum.

Receptorii adrenergici ß2 affinitates ligandorum[recensere | fontem recensere]

Exempli sunt:

Substantia
ligandus
Codex ATC ß2
Ki (nM)[1]
Annotatio
Aripiprazolum N05AX12 163
Olanzapinum N05AH03 10000
Quetiapinum N05AH04 10000

Genetica[recensere | fontem recensere]

In hominibus genum ADRB2 in chromosomate 5 (5q32) situm est. Geno introna non sunt. Cum variae formae morphologicae (polymorphismis causa), mutationes geneticae, machinationes et gubernationes expressionis genorum efficienter fuant, sic asthma bronchiale nocturnum, obesitas diabetes mellitus appellantur. Mutationes polymorphismi genetici positionibus 16 (Arg16Gly[2]), 34 (Val34Met), 79 (Gln79Glu), 164 (Thr164Ile) descriptae sunt.

Asthma bronchiale nocturnum[recensere | fontem recensere]

Conferatur pagina principalis Asthma bronchiale.

Circum systema respiratorium beta-2 receptoria locata sunt in epithelio respiratorio et textu musculari levi et lymphocytis[3]. Nunc vero aegroti cum asthma bronchiali nocturno circiter hora quarta symptomata improviso somno expergiscuntur et simul mane superficie leucytorum numerum receptoriorum ß2 valde reductum videtur[4]. Polymorphismus Arg16Gly (glycinum pro arginino) diminutionis effectuum receptoriorum suorum ß2 causa investigatus est[5].

Effectus receptorii adrenergici ß2[recensere | fontem recensere]

Neurotransmissores, qui in receptorium ß2 incidunt, diversos effectus ut musculorum, systematis cardiovascularis, oculorum, apparatus digestorii perficiant:

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. PDSP.
  2. leg.: positione sedecim glycinum pro arginino
  3. Gaffin JM, Raby BA, Petty CR, Hoffman EB, Baccarelli AA, Gold DR, Phipatanakul W (2014). "β-2 adrenergic receptor gene methylation is associated with decreased asthma severity in inner-city schoolchildren: asthma and rhinitis". Clin Exp Allergy 44 (5): 681-9 
  4. Szefler SJ, Ando R, Cicutto LC, Surs W, Hill MR, Martin RJ (1991). "Plasma histamine, epinephrine, cortisol, and leukocyte beta-adrenergic receptors in nocturnal asthma". Clin Pharmacol Ther 49 (1): 59-68 
  5. Turki J, Pak J, Green SA, Martin RJ, Liggett SB (1995). "Genetic polymorphisms of the beta 2-adrenergic receptor in nocturnal and nonnocturnal asthma. Evidence that Gly16 correlates with the nocturnal phenotype". J Clin Invest 95 (4): 1635–41