Principium rationis sufficientis
Principium rationis sufficientis est principium philosophiae vel logicae Leibnitii, quod habet nihil sine ratione fieri. Quod principium causalitati cognatum esse putatur.
Schopenhauer Über die vierfache Wurzel des Satzes von zureichenden Grunde (sc. "De quattuor radicibus principiorum rationis sufficientis") anno 1813 scripsit de principio rationis sufficientis, quod sunt principium rationis sufficientis agendi, cognoscendi, esendi et fiendi.
Principium rationis sufficientis etiam cum principio "ex nihilo nihil fit" disputatur.[1]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Alexander R. Pruss (2007) "Ex Nihilo Nihil Fit: Arguments new and old for the Principle of Sufficient Reason"
Nexus interni
 |