Iohannes Hugonis Linscotanus

E Vicipaedia
Wikidata Iohannes Hugonis Linscotanus
Res apud Vicidata repertae:
Iohannes Hugonis Linscotanus: imago
Iohannes Hugonis Linscotanus: imago
Nativitas: 1563; Harlemum
Obitus: 8 Februarii 1611; Enkhuizen
Patria: Res Publica Coniunctarum Provinciarum

Iohannes Hugonis Linscotanus,[1] vulgo Jan Huygen van Linschoten (Harlemi natus anno 1563; Enchusae(nl) die 8 Februarii 1611 mortuus) fuit mercator, peregrinator et emissarius Batavus.

Enchusae educatus, e familia mercatorum ortus, anno 1579 Hispali operam dedit atque ab anno insequenti Olisipone, sed anno 1583 secretarius factus est archepiscopo Goano, quo post quinque annos mortuo, Europam anno 1579 iterum petivit, sed, in insula Sanctae Helenae et Azoribus retentus, non ante annum 1582 ad Enchusam revenit. Annis insequentibus bis cum expeditionibus Batavis (duce Gulielmo Barentsio) in regiones Arcticas profectus est. Ab anno 1597, matrimonio coniunctus, Enchusae moravit ubi thesaurarius municipalis merebat.

Scripta[recensere | fontem recensere]

Navigatio ac itinerarium Iohannis Hugonis Linscotani in orientalem sive Lusitanorum Indiam (1599): titulus
  • 1595 : Reys-gheschrift vande navigatien der Portugaloysers in Orienten. Amstelodami: Cornelis Claesz. (Textus apud Google Books) Textus
  • 1596 : Itinerario, Voyage ofte schipvaert. Amstelodami: Cornelis Claesz. (Textus apud Google Books) Textus
    • Versio Theodisca 1598 sqq. : pars 2 1598 pars 3 1599 pars 4 1600 pars 5
    • Versio Anglica 1598 : Iohn Huighen van Linschoten his Discours of Voyages into ye Easte & West Indies Textus
    • Versio Latina 1599 : Navigatio ac itinerarium Iohannis Hugonis Linscotani in orientalem sive Lusitanorum Indiam. Hagae Comitum, 1599 Textus
    • Versio Francogallica 1610 : Histoire de la navigation de Iean Hugues de Linschot Hollandois aux Indes orientales (editio 1619) (editio 1638 apud Google Books)
  • 1601 : Voyagie, ofte schip-vaert, van Ian Huyghen van Linschoten, van by Noorden om langes Noorvvegen de Noortcaep, Laplant, Vinlant, Ruslandt, de Witte Zee, de custen van Candenoes, Swetenoes, Pitzora .... Franeker: by Gerard Ketel Textus (editio 1629)

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Iohannis Hugonis Linscotani" (cas. gen.): titulus operis Latine versi anno 1599.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Ernst van den Boogaart, Jan Huygen van Linschoten and the moral map of Asia. Londinii: Roxburghe Club, 1999
  • Ernst van den Boogaart, Civil and Corrupt Asia. Word and text in the Itinerario and the Icones of Jan Huygen van Linschoten. Chicagine, 2003
  • Adrien Delmas, "L’Itinerario de J.H. van Linschoten, ou l’histoire d’un divorce entre le livre et la Compagnie Hollandaise des Indes Orientales (VOC), 1595-1619" in Quaerendo vol. 42 (2012) pp. 1-25
  • R. van Gelder, J. Parmentier, V. Roeper, edd., Souffrir pour parvenir. De wereld van Jan Huygen van Linschoten. Harlemi, 1998
  • Djoeke van Netten, "The richest country in the World: Dutch knowledge of China and Cathay and How to get there in the 1590s" in Thijs Weststeijn, ed., Foreign Devils and Philosophers. Cultural encounters between the Chinese, the Dutch and other Europeans, 1590-1800 (Lugduni Batavorum: Brill, 2020) pp. 24-56
  • Arie Pos, "Sources and Organisation of the Botanical Section of the Itinerario (1596) by Jan Huygen van Linschoten in Revista de Cultura no. 20 (2006) pp. 40–55
  • Arun Saldanha, "The Itineraries of Geography: Jan Huygen van Linschoten’s Itinerario and Dutch Expeditions to the Indian Ocean, 1594-1602" in Annals of the Association of American Geographers vol. 101 (2011) pp. 149-177

Nexus externi[recensere | fontem recensere]