Nova Sericae et Indiae

E Vicipaedia

أخبار الصين والهند (ʿAḫbār al-Ṣīn wa'l-Hind), scilicet "Nova Sericae et Indiae", est liber peregrinationum a mercatore Sulaiman al-Tajir medio saeculo IX Arabice scriptus, qui ab urbe Siraf natali ad Quancheum navigavit et inde ad Basram et Bagdatum reditus est. Hic liber, primus omnium fontium occidentalium, de infusione theae, videlicet foliorum Camelliae sinensis, nuntiat:

Inter mercaturas Sericae profusas, rex Sinensis vectigalia imponit in salem atque in herbam quandam siccatam quae ex aqua calida sorbetur. Haec herba ubique in urbibus reditu maximo venditatur. Appellatur sāḫ; foliis prodigalior est quam medicago et paulo odoratior, sed gustu amara. Aqua ebullitur et in folia funditur: potio sic confecta contra omnes invaletudines efficit.[1]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Textus a Vicipaediano redditus e versione Francogallica Gabrielis Ferrand, Voyage du marchand arabe Sulaymân en Inde et en Chine (Lutetiae: Bossard, 1922) p. 58. Anglice reperis s.v. "Tea[nexus deficit]" in H. Yule, A. C. Burnell; Gulielmus Crooke, ed., Hobson-Jobson. 2a ed. (Londinii: Murray, 1903) ~ ~. Arabice reperis hic

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Editiones et versiones
  • Gabriel Ferrand, interpr., Voyage du marchand arabe Sulaymân en Inde et en Chine, rédigé en 851, suivi de remarques par Abû Zayd Hasan (vers 916). Lutetiae: Bossard, 1922 (Francogallice) Textus apud archive.org
  • Joseph Toussaint Reinaud, ed. et interpr., Relation des voyages faits par les Arabes et les Persans dans l’Inde et à la Chine dans le IXe siècle de l’ère chrétienne. 2 voll. Lutetiae: Imprimerie royale, 1845 (Arabice, Francogallice) vol. 1 vol. 2
  • Eusèbe Renaudot, interpr., Anciennes relations des Indes et de la Chine. Lutetiae: Coignard, 1718 (Francogallice) (Textus apud Google Books)
    • (versio anonyma): Ancient accounts of India and China by two Mohammedan travellers. London: Sam. Harding, 1733 (Anglice) Textus apud archive.org
    • (versio anonyma): Antiche relazioni dell'Indie e della China di due maomettani che nel secolo nono v'andarono. Bonmoniae: Tommaso Colli, 1749 (Italiane) Textus apud archive.org
  • Jean Sauvaget, ed. et interpr., Aḥbār aṣ-Ṣīn wa l-Hind. Relation de la Chine et de l'Inde rédigée en 851. Lutetiae: Les Belles Lettres, 1948 (Arabice, Francogallice)

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!

Eget haec commentatio nexum Wikidata. Quem adde si potes.