Usor:Scribamus
Arcus Constantini[recensere | fontem recensere]
Historia Constantini[recensere | fontem recensere]
Constantinus primus nātus est 27 februarius in anno 272 a.C.n. in Naisso, in provincia Illyriae. Illi fúit fīlius flaviī Constantiī Moesiae et Helenae Bithnyniae in Graciā. Ille rēxit ab anno 306 a.C.n ad annum 337 a.C.n. quando mortuus est in Achyron. Scītus est Constantinus maximus. Regnum eius notatum est ab victoria Constantini supra Maxentium in Bello Pontis Milviae 28 octobris 312 a.C.n., a conditione Constantinopolis in 330 a.C.n, et a Edicto Mediolani. Regnum eius coepit novum imperium romanorum in duas partes, orientalem et occidentalem. [1]
Usus[recensere | fontem recensere]
Arcus Constantinī creatus est ut celebraret decimum annum imperii Constanti. Arcus celebravit victoriam Constantinī supra Maxentium et demonstravit multas alias victorias, inter quas erat victoria in Romā et expeditionem in Italiā. Creatus est ut ostenderet sacrificia in moribus maiorum. Constaninus apellatus est “līberātor urbis” et “conditor pacis” a populō. [2]
Arcus Hodie[recensere | fontem recensere]
Hodie, Arcus Constantinī est popularīs situs ad visum. Arcus est propē Colosseum in Romā. Arcus renovatus est primum in saeculō septimō decimō. Renovationes in Arcō Constantinō finiebantur in 1990’s. Ars pulchra invenita in arcō inspiravit formam Arcūs dē Triomphe du Carrousel in Francia, Marmoreī Arcī in Anglaterra, Iuguī Constituī in Vashingtonia et Museī Nationalī Historiae Naturalis in Urbs Novum Eboracum. [3]
Ars Architecturaque[recensere | fontem recensere]
Arcus Constantinī ostendit imagines multas (exemplī gratia: sacrificium Silvanō, Herculō, Apollōque). Multae imaginēs depinxērunt deōs imperatorēsque, sed vultus Constantī substitutus est vultus in locum eōrum. Arcus Constantinī erat primus arcus triumphalis ut usus est spolibus partes aliōrum monumentōrum magnōrum. Nec Arcus Titī nec Arcus Septimī Severī ostendit spolia. Arcus erat primus arcus triumphalis laudāre victoriam Romanōrum contrā Romanōs. Arcus tōtus continet octō columnas, tres arcūs parvōs, et sculpturās multās. Sculpturae demonstrant imperium glōriamque imperātōris Constantinī et Romanōrum. Inscriptio Dedicationis dīcit:
IMPERATORI CAESARI FLAVIO CONSTANTINO MAXIMO PIO FELICI AVGVSTO SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS QVOD INSTINCTV DIVINITATIS MENTIS MAGNITVDINE CVM EXERCITV SVO TAM DE TYRANNO QVAM DE OMNI EIVS FACTIONE VNO TEMPORE IVSTIS REMPVBLICAM VLTVS EST ARMIS ARCVM TRIVMPHIS INSIGNEM DICAVIT
Notas[recensere | fontem recensere]
- ↑ Pohlsander, Hans A. The Emperor Constantine. New York: Routledge, 1996. Print.
- ↑ Van Dam, Raymond. The Roman Revolution of Constantine. Cambridge: Cambridge University Press, 2008. Print.
- ↑ Van Dam, Raymond. The Roman Revolution of Constantine. Cambridge: Cambridge University Press, 2008. Print.
- ↑ Fletcher, Sir Banister. History of Architecture on the Comparative Method-. NY: Charles Scribner's Sons, 1963. Print.