Iohannes Cals

E Vicipaedia
Wikidata Iohannes Cals
Res apud Vicidata repertae:
Iohannes Cals: imago
Iohannes Cals: imago
Nativitas: 18 Iulii 1914; Ruremonda
Obitus: 30 Decembris 1971; Wassenaar
Patria: Regnum Nederlandense

Familia

Coniunx: Truus Cals-van der Heijden

Memoria

Sepultura: The Hague Roman Catholic Cemetery
Iosephus Cals minister eruditionis anno 1961

Iosephus Cals, vulgo saepius Jo sed plene Jozef Maria Laurens Theo Cals (natus in Roermond die 18 Iulii 1914; mortuus in Wassenaar iuxta Hagam die 30 Decembris 1971), alumnus Universitatis Noviomagensis, politicorum peritus, fuit Nederlandiae primus minister a die 14 Aprilis 1965 ad 22 Novembris 1966.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iohannem Cals spectant.

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!

Primi ministri Nederlandiae

Gerrit Schimmelpenninck • Dirk Donker Curtius • Iacobus de Kempenaer • Iohannes Rudolphus Thorbecke • Floris van Hall • Iustinus van der Brugghen • Ioannes Iacobus Rochussen • Floris Hadrianus van Hall • Iacobus van Zuylen van Nijevelt • Schelto van Heemstra • Iohannes Rudolphus Thorbecke • Isaac Dignus Fransen van de Putte • Iulius van Zuylen van Nijevelt • Petrus Philippus van Bosse • Iohannes Rudolphus Thorbecke • Gerrit de Vries • Iohannes Heemskerk • Ioannes Kappeyne van de Coppello • Constantinus Theodorus van Lynden van Sandenburg • Iohannes Heemskerk • Aeneas Mackay • Gijsbert van Tienhoven • Iohannes Röell • Nicolaus Pierson • Abraham Kuyper • Theodorus de Meester • Theodorus Heemskerk • Petrus Cort van der Linden • Carolus Ruijs de Beerenbrouck • Henricus Colijn • Dirk Jan de Geer • Carolus Ruijs de Beerenbrouck • Henricus Colijn • Dirk Jan de Geer • Petrus Sjoerds Gerbrandy • Gulielmus Schermerhorn • Ludovicus Beel • Gulielmus Drees • Ludovicus Beel • Ioannes de Quay • Victor Marijnen • Iohannes Cals • Jelle Zijlstra • Petrus de Jong • Barend Biesheuvel • Ioannes den Uyl • Andreas van Agt • Rudolphus Lubbers • Gulielmus Kok • Ioannes Petrus Balkenende • Marcus Rutte