Quantum redactiones paginae "Laocoon" differant
Content deleted Content added
Ah, we were both working on this one at the same time; I believe I've captured more of the English, but feel free to amplify it further! |
{{polytonic}} for Greek |
||
| Linea 2: | Linea 2: | ||
[[Imago:Vatican-Le Laocoon.jpg|thumb|right|300px|Laocoön et filii, ab serpentibus adstricti, in [[Musea Vaticana| Museis Vaticanis]]]] |
[[Imago:Vatican-Le Laocoon.jpg|thumb|right|300px|Laocoön et filii, ab serpentibus adstricti, in [[Musea Vaticana| Museis Vaticanis]]]] |
||
'''Laocoon''' ([[Graece]]: |
'''Laocoon''' ([[Graece]]: {{polytonic|Λαοκόων}}), [[Acoetes|Acoetae]] filius,<ref>"Laocoon, Acoetis filius, [[Anchises|Anchisae]] frater, et sacerdos Apollonis" (Hyginus, ''[[Fabulae]],'' 135).</ref> in [[mythologia]] Graeca fuit [[Troia]]nus [[Neptunus|Neptuni]] [[sacerdos]],<ref>Secundum Vergilem: ''Laocoon, ductus Neptuno sorte sacerdos'' (''[[Aeneis]]'' 2.101).</ref> vel [[Apollo]]nis, cuius regulas provocavit cum feminam in matrimonio duxerat et filios genuerat,<ref>Secundum [[Hyginus|Hyginum]].</ref> vel impietatem in deum fecerat.<!--by having sex with his wife in the presence of a [[cult image]] in a sanctuary.--><ref>Secundum [[Servius|Servium]].</ref> |
||
{Menda manent:} Dum Troianum Bellum gerebat, Laocoon ursit Troianos ut ei equem extra moenia urbis relinquant. "Equo," inquit, "ne credite, Teucri / quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentis."<ref>[[Aeneis]] 2.49–50</ref> Ita serpentes ceciderunt Lacoonta, ut sententia vana esset. |
{Menda manent:} Dum Troianum Bellum gerebat, Laocoon ursit Troianos ut ei equem extra moenia urbis relinquant. "Equo," inquit, "ne credite, Teucri / quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentis."<ref>[[Aeneis]] 2.49–50</ref> Ita serpentes ceciderunt Lacoonta, ut sententia vana esset. |
||
Emendatio ex 17:55, 27 Maii 2008
Vide etiam paginam discretivam: Laocoon (discretiva)
Laocoon (Graece: Λαοκόων), Acoetae filius,[1] in mythologia Graeca fuit Troianus Neptuni sacerdos,[2] vel Apollonis, cuius regulas provocavit cum feminam in matrimonio duxerat et filios genuerat,[3] vel impietatem in deum fecerat.[4]
{Menda manent:} Dum Troianum Bellum gerebat, Laocoon ursit Troianos ut ei equem extra moenia urbis relinquant. "Equo," inquit, "ne credite, Teucri / quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentis."[5] Ita serpentes ceciderunt Lacoonta, ut sententia vana esset.
Notae
 |
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |