Quantum redactiones paginae "Ferdinandus II Aragoniae Neapolis" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Linea 5: Linea 5:


== Vita ==
== Vita ==
Filius legitimus et naturalis [[Alphonsus II (rex Neapolis)|Alphonsi II Aragoniae]] ducis Calabriae et [[Hippolyta Maria Sfortia|Hippolytae Mariae Sfortiae]], nepos [[Ferdinandus I (rex Neapolis)|Ferdinandi I Aragoniae]] regis Neapolis, detentoris regni [[Hierosolyma|Hierosolymae]] fuit. Postquam Alphonsus pater abdicavit, Ferdinandus Rex Neapolis a populo neapolitano acclamatus est. [[Ioanna Aragoniae|Ioannam Aragoniae]] amitam suam duxit in matrimonium, neque autem proles habuit, quia mox post nuptias mortuus est.
Filius legitimus et naturalis [[Alphonsus II (rex Neapolis)|Alphonsi II Aragoniae]] ducis Calabriae et [[Hippolyta Maria Sfortia|Hippolytae Mariae Sfortiae]], nepos [[Ferdinandus I (rex Neapolis)|Ferdinandi I Aragoniae]] regis Neapolis, detentoris regni [[Hierosolyma|Hierosolymae]] fuit. Postquam Alphonsus pater abdicavit, Ferdinandus Rex Neapolis a populo neapolitano acclamatus est. [[Ioanna Aragoniae|Ioannam Aragoniae]] amitam suam duxit in matrimonium, neque autem proles habuit, quia mox post nuptias mortuus est.<ref>[https://www.treccani.it/enciclopedia/ferdinando-ii-d-aragona-re-di-napoli-detto-ferrandino_%28Enciclopedia-Italiana%29/ FERDINANDO II d'Aragona, re di Napoli, detto Ferrandino, di Nino Cortese - Enciclopedia Italiana (1932)]</ref><ref>[https://www.treccani.it/enciclopedia/ferdinando-ii-d-aragona-re-di-napoli-detto-ferrandino_%28Enciclopedia-machiavelliana%29/ Ferdinando II d'Aragona re di Napoli, detto Ferrandino, di Elena Valeri - Enciclopedia machiavelliana (2014).]</ref>


Rex magnanimus et incredibiliter a populo neapolitano et tamquam tota Italia amatus, iuvenis audax, honorandus, rectus, sobrius et aequus fuit. Mirabilis proeliator, semper usque ad mortem a pueritia pro regno Neapolitano inter acies hostiles persona sua pugnavit. Postquam regnum neapolitanum ab oppressione gallica immenso cum labore liberavit, febre malarice fessus, in flore aetatis et incogitabili maerore populi et propinquorum vitam reliquit.
Rex magnanimus et incredibiliter a populo neapolitano et tamquam tota Italia amatus, iuvenis audax, honorandus, rectus, sobrius et aequus fuit. Mirabilis proeliator, semper usque ad mortem a pueritia pro regno Neapolitano inter acies hostiles persona sua pugnavit. Postquam regnum neapolitanum ab oppressione gallica immenso cum labore liberavit, febre malarice fessus, in flore aetatis et incogitabili maerore populi et propinquorum vitam reliquit.<ref>Benedetto Croce, Storie e leggende napoletane.</ref><ref>Ciro Raia, Breve storia di Re Ferrandino.</ref>


== Fontes ==
== Fontes ==

Emendatio ex 12:40, 9 Iunii 2021

Hanc paginam intra 3 menses augere oportet.

Cuique paginae opus est: 1. lemmate paginae nomine congruente; 2. textu, qui rem definit notabilitatemque eius exprimit; 3. fonte externo certo; 4. nexibus internis ex hac pagina et ad hanc paginam ducentibus.

Categoria “Augenda a mense Iunio 2021” abest!Crea!
Wikidata Ferdinandus II Aragoniae Neapolis
Res apud Vicidata repertae:
Ferdinandus II Aragoniae Neapolis: imago
Ferdinandus II Aragoniae Neapolis: imago
Nativitas: 26 Iunii 1467; Neapolis
Obitus: 5 Octobris 1496; Neapolis
Patria: Regnum Neapolitanum

Familia

Genitores: Alphonsus II; Ippolita Maria Sforza
Coniunx: Joanna of Naples
Familia: House of Trastámara

Memoria

Sepultura: Basilica of St. Dominic

Insignia heraldica

Ferdinandus II Aragoniae Neapolis: insigne
Ferdinandus II Aragoniae Neapolis: insigne
Nomisma Ferdinandi Aragoniae ut dux Calabriae, anno 1494.

Ferdinandus II Aragoniae, vulgo Neapolitane et italice saepe Ferrandino vel Ferrando Minore vel Fernando nuncupatus (natus Neapoli die 26 Iunii 1467, vitaque functus ibidem die 7 Octobris 1496), fuit rex Neapolis a die 23 Ianuarii 1495 usque ad mortem.

Vita

Filius legitimus et naturalis Alphonsi II Aragoniae ducis Calabriae et Hippolytae Mariae Sfortiae, nepos Ferdinandi I Aragoniae regis Neapolis, detentoris regni Hierosolymae fuit. Postquam Alphonsus pater abdicavit, Ferdinandus Rex Neapolis a populo neapolitano acclamatus est. Ioannam Aragoniae amitam suam duxit in matrimonium, neque autem proles habuit, quia mox post nuptias mortuus est.[1][2]

Rex magnanimus et incredibiliter a populo neapolitano et tamquam tota Italia amatus, iuvenis audax, honorandus, rectus, sobrius et aequus fuit. Mirabilis proeliator, semper usque ad mortem a pueritia pro regno Neapolitano inter acies hostiles persona sua pugnavit. Postquam regnum neapolitanum ab oppressione gallica immenso cum labore liberavit, febre malarice fessus, in flore aetatis et incogitabili maerore populi et propinquorum vitam reliquit.[3][4]

Fontes

Petrus Bembus, Historiae Venetae, Lib. 1 [1]