Quantum redactiones paginae "Axioma electionis consequentis" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Paginam creo
 
Linea 6: Linea 6:


Ad doctrinam mathematicam [[analysis realis|analysin realem]] tractandam DC modo sat est, proporro ei doctrinae quia consequentias inusitatas axiomatis electionis (sicut [[paradoxum Banach-Tarski]]) vitat magis convenit. Ut exemplo est, probatum est a [[Robertus M. Solovay|Solovay]] anno [[1970]], quod est exemplar ZF+DC, in quo omnes copias realium [[metrum Lebesgue|metiri possumus]], donec congruentia sint axiomata ZFC+"est cardinalis inaccessus". Paradoxum Banach-Tarski cum copiis immensabilibus utatur, non in hoc exemplare valet.
Ad doctrinam mathematicam [[analysis realis|analysin realem]] tractandam DC modo sat est, proporro ei doctrinae quia consequentias inusitatas axiomatis electionis (sicut [[paradoxum Banach-Tarski]]) vitat magis convenit. Ut exemplo est, probatum est a [[Robertus M. Solovay|Solovay]] anno [[1970]], quod est exemplar ZF+DC, in quo omnes copias realium [[metrum Lebesgue|metiri possumus]], donec congruentia sint axiomata ZFC+"est cardinalis inaccessus". Paradoxum Banach-Tarski cum copiis immensabilibus utatur, non in hoc exemplare valet.

[[Categoria:Theoria copiarum]]

Emendatio ex 03:28, 9 Iulii 2016

Axioma electionis consequentis (saepe DC significatur pro anglice "dependent choice") in theoria mathematica copiarum, anno 1942 a Paulo Bernays propositum, hoc dicere vult:

Sit copia non vacua, talis relatio binaria, ut cuique sit ut . Tum est sequentia ut cuique habeamus .

DC, sicut AC (axioma electionis), non ab axiomatibus aliis in ZF pendet: id est, exemplar est ZF (si congruentia sunt) in quo DC non satisfaciatur. Sed minus est valens: est quidem exemplar in quo DC satisfaciatur nec AC.

Ad doctrinam mathematicam analysin realem tractandam DC modo sat est, proporro ei doctrinae quia consequentias inusitatas axiomatis electionis (sicut paradoxum Banach-Tarski) vitat magis convenit. Ut exemplo est, probatum est a Solovay anno 1970, quod est exemplar ZF+DC, in quo omnes copias realium metiri possumus, donec congruentia sint axiomata ZFC+"est cardinalis inaccessus". Paradoxum Banach-Tarski cum copiis immensabilibus utatur, non in hoc exemplare valet.