Praepositus (Francia)

Haec pars progressura est.

Praepositus (Francogallice prévôt) medio aevo primo est procurator in officio ecclesiastico, secundo est magistratus domaniis regis Franciae. Munus eius praepositura vocatur.

Praepositus in officio ecclesiastico

In monasterio

Praepositus fratribus in monasterio erat procurator cui munus ab abbate et omnium fratrum ex consilio voluntateque demandabatur quo abbatis absentis istius potestatem accingebat ut fratrum disciplinam sustineret atque monasterii cura diligentiaque conferret faceretque omnia quae abbas praesens faciebat.

In ecclesia cathedralis

Praepositus in officio ecclesiae cathedralis erat procurator cui munus a episcopo, de expresso consilio et assensu ecclesiae capituli, ad eiusdem praestationum praediorumque addicta curanda et de reditibus rationes ineundas demandabatur ad tempus. Eo modo praepositus curabat de hominibus, terris, nemoribus, reditibus, censibus, decimis, terragiis, oblationis, aquis, pratis, pascuagiis et aliis omnibus huiumodi quae ad praeposituram eius pertinebant atque coram capitulo rationem reddebat.

Praepositus in domaniis regis

Primo tempore, exemplis ecclesiastici instigantis, praepositus in domaniis regis erat firmarius qui res regias in villis curabat vel pagis et agriculturae, pecudibus, pasturae et huiusmodi invigilabat. Munus praepositi auctione venderetur ad firmam et praefinitum tempus, generaliter temporis spatium tribus annis patebat, pro persona quae et de bona fama et fidela indoneaque reputata sit, sed et homo nobili loco natu et clericus vitabatur, ne illo praepositura patrimonium suum fiat et isto privilegia usurpentur. Munus istud irrevocabilis erat. Pars officii eius erat iudex pedaneus qui senescallo vel ballivo suberat et cuius appelationes ad eumdem superiorem interpositae erant.

Bibliographia

• Pierre-Clément Timbal et André Castaldo, Histoire des Institutions Publiques et des Faits Sociaux, 8e éd. 1990, ISBN 2-247-01046-6. (Francogallice)

Vide etiam

• Senescalcus
• Podestas