Quantum redactiones paginae "Peditum" differant
No edit summary |
|
(eadem)
| |
Emendatio ex 10:50, 16 Martii 2010
Crepitus (-ūs m.)[1] sive crepitus ventris[2] seu pēdĭtum (-i n.)[3] est sonitus, qui emittitur non cithara nec buccina nec cymbalis bene sonantibus, sed culo. Expulsio aeris e ventre sine crepitu nomine "flātus (-ūs m.) ventris"[4] verboque "vissio"[5] distinguitur.
Eruditorum gravissimae sententiae
Suetonius, in vita Claudii, 32: "Dicitur - inquit - etiam meditatus edictum, quo veniam daret flatum crepitumque ventris in convivio emittendi, cum periclitatum quendam pro pudore ex continentia reppulisset."
Erasmus, Adagia, Tussis pro crepitu: "Dici solitum, quoties aliquis perplexus aliud pro alio simulat - veluti si quis in adulterae domo deprehensus fingeret se quippiam mercatum venisse. Translatum ab iis, qui crepitum clara tussi dissimulant, quod genus homines etiam hoc tempore non raro magno cum riso deprehenduntur."
Musa macaronica libenter crepitus memorat; sic Folengo in Baldi libro VI, 285:
En ventosa sibi scoccat deretro corezzam [...]
At quia post crepitum veri nasantur odores
Qui nec aquam vitam, qui nec salmistria, qui nec
Materias alias pro sbombardare trovatas
Ederat, ast aium, scalognas, porra, cipollas
Omnibus extemplo patuit magagna Tognazzi.
Notae
- ↑ Cicero, Epistulae ad familiaribus 9.22.5 etc.
- ↑ Suetonius, De vita Caesarum "Divus Claudius" 32
- ↑ Catullus 54.3
- ↑ Suetonius, De vita Caesarum "Divus Claudius" 32
- ↑ Cf. Cicero, Epistulae ad familiaribus 9.22.4 (verbo ipso non utens)
 |