Robertus Obricius

Robertus Obricius vel Obrizius, anno 1520 natus in Hermanville-sur-Mer (ut Francogallice dicitur) et anno 1584 mortuus in Atrebato, clericus fuit Francogallicus et poeta Latinus. Primo presbyter fit ecclesiae sanctae Magdalenae in Atrebato, postea canonicus cathedrali Atrebatensis. Per omnem vitam carmina Latina scribebat. Hymnis et eclogis Scripturam Sanctam enarrantibus laudes adeptus est. In senectute librum de coemeterio Atrebatensi composuit, ubi sibi ipsi epitaphium reliquit hoc:

Bis plus sex lustris protraxi saepius aegram

Corpore in affecto per mala multa animam.

Vita labor fuit studium conscribere laudes

Coelitibus magno coelitumque Patri.

Vixi: morte cado. Vita est mea, mors mea Christus;

Unus honos uni, gloria aeterna, Deo.

Opera

Eidyllia sacra in utrumque Testamentum, Duaci 1587;
De Atrebatentis urbis liberatione á sectariorum factiosorum oppressione anno 1578. Antwerpiae 1590;
Hymnorum libri VII,
Epistolarum libri II,
Coemeterium, seu virorum illustrium, et Artesiae comitum Epitaphia. Atrebati apud Guilelmum Riverium 1592.

In manuscriptis manent Progymnasmata ad veram pietatem et metaphrasis Cantici Canticorum.

De Obricio

Biografía eclesiástica completa: vida de los personajes del Antiguo y Nuevo Testamento, de todos los santos que venera la Iglesia, papas y eclesiásticos célebres por su virtudes y talentos en órden alfabético, Matriti 1863, tomus 15, p. 738 (Hispanice).
Biographisch woordenboek der Nederlanden (Batavice).
Compendiöses Gelehrten-lexicon, darinne die Gelehrten aller Stände... 1781 S. 385 (Germanice).
Phillips, Edward. Theatrum poetarum... P. 163. (Anglice).