Regnum Ghassanidarum

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Orbis anno 565, et Regnum Ghassanidarum situm est ad limitem Byzantinum

Regnum Ghassanidarum[1] (Arabice: الغساسنة‎, al-Ghasāsinah scil. Gens Ghassanidae) fuit regnum Antiquitatis Posterioris Arabicum inter Euphratem et Mare Rubrum (regio quam praecipue appellatur Arabia Felix), quod floruit inter saecula III et VII. Destructum est regnum anno 638 a Musulmanis.

Regnum Ghassanidarum fuit civitas Chrisitiana, fidem quam Ghassanidae acceperunt saeculo III post migrationem in Syriam ex Arabia Felice. Fuit regnum in societate cum Imperio Orientale contra Sassanidas, et reges Ghassanidarum titulum phylarcham obtinuerunt.

Reges Ghassanidarum[recensere | fontem recensere]

  1. Gafanah (220-265)
  2. Amru I (265-270)
  3. Tsalabah (270-287)
  4. Harets (287-307)
  5. Gabalah I (307-317)
  6. Harets II (317-327)
  7. Mondzar I (327-330)
    1. Aiham I (327-330)
    2. Mondzar II (327-340)
    3. Noman I (327-342)
    4. Amnru II (330-356)
  8. Gabalah II (327-361)
  9. Gafanah II (361-391)
    1. Noman II (361-362)
  10. Noman III (391-418)
  11. Gabalah III (418-434)
  12. Noman IV (434-455)
    1. Harets III (434-456)
    2. Noman V (434-453)
  13. Mondzar II (453-472)
    1. Amnru III (453-486)
    2. Hijr ibn al-Nu`man (453-465)
  14. Harets IV (486-512)
  15. Gabalah IV (512-529)
  16. Amru IV (529)
  17. Harets V (529-569)
  18. Mondzar III (569-581)
    1. Kirab (570-582)
  19. Noman VI (581-583)
  20. Harets VI (583)
  21. Noman VII (583- ?)
  22. Aiham II (? -614)
  23. Mondzar IV (614- ?)
  24. Scherahil (61 -618)
  25. Amru V (628)
  26. Gabalah V (628-632)
  27. Gabalah VI (632-638)

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]