Quasi-Paroecia

Vox quasi-paroecia, ex canone 516 § 1 CIC (1983) sumpta, alias voces sicut ecclesia rectoralis, vicaria (perpetua) vel vicaria paroecialis complectitur.

Quasi-paroecia est certa "communitas christfidelium sacerdoti uti pastori proprio commissa, ob peculiaria adiuncta in paroeciam nondum erecta" (can. 516 § 1). Quae ad peculiaria inter alia pertinet, si talis communitatis status diuturnus esse non videtur, nam paroecia est communitas "stabiliter constituta" (can. 515 § 1).

Bibliographia

• Georg May: Pfarrvikarie. In: Walter Kasper (Ed.): Lexikon für Theologie und Kirche (LThK) 3. Herder, Friburgi Brisgoviae 1999, ISBN 3-451-22008-3.
• Winfried Aymans, Klaus Mörsdorf: Kanonisches Recht. Vol. 2. Schönigh, Paderbronnae 1997, ISBN 3-506-70482-6.