Pirminisensna
 |
Suademus haec pagina ad Sancti Pirminii sedes moveatur. Sententiam tuam, quaesumus, profer in pagina disputationis.  It is proposed to move this page to Sancti Pirminii sedes. Please give your opinion on the talk page.
|
|---|
| Insigne | Tabula geographica | |
|---|---|---|
 |
|
|
| Nomen Latinum: | Sancti Pirminii Sedes | |
| Nomen Theodiscum: | Pirmasens | |
| Nomina Latina alia: | ||
| Insigne | ||
 |
||
| Indicia fundamentalia | ||
| Terra foederalis: | Rhenania-Palatinatus | |
| Provincia: | ||
| Circulus urbanus: | Sancti Pirminii Sedes | |
| Coordinata geographica: | 49° 12′ 0″ Sept., 7° 36′ 0″ Ort. | |
| Altitudo: | 360–400 supra mare | |
| Area: | 61.37 km² | |
| Numerus incolarum: | 42427 (tempus 2006-12-31) | |
| Coniunctio communium cum: | communibus quae sunt haec: Pinciacum  Francia |
|
| Numerus cursualis: | 66953–66955 | |
| Praefixum telephonicum: | 06331 | |
| Nota autocineti: | PS | |
| Nota magistratus communalis: | 07 3 17 000 | |
| UN/LOCODE: | ||
| NUTS-Regio: | ||
| Ordo urbis partium: | 8 regiones | |
| Inscriptio cursualis magistratus: | Exerzierplatzstraße 17 66953 Pirmasens |
|
| Pagina interretialis: | [www.pirmasens.de] | |
| Res politicae | ||
| Magister civium superior: | [[Dr. Bernhard Matheis]] (CDU) | |
Sancti Pirminii sedes,[1][2]Theodisce Pirmasens[3] est urbs in Rhenania-Palatinatu circa annum 860 condita.
Sedes S. Pirminii erat diu Germaniae pristinum caput industriae machinalis calceorum. Ibidem sita est vetustissima domus fabricatoria calceorum Germaniae. Hodie quattuordecim e centum homines carent labore.
Scholae[recensere | fontem recensere]
Incolae notabiles[recensere | fontem recensere]
Nota[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Vorangeschickt sei eine neue Deutung des Ortsnamens Pirmasens, im mittelalterlichen Latein Sancti Pirminii Sedes genannt ..." (p. 347 apud Google Books)
- ↑ "Pirmii sedes", per errorem? J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972) Ed. 1861 Ed. 1909 Ed. aucta 1972
- ↑ lingua Gothica occidentali Pirminisensna seu *Pirminiseusna (p. 347 apud Google Books), cf. "locus qui nunc vocatur Pirminisensna, idcirco quia in illo tempore subulcorum sancti Pirminii erant electae mansiunculae": Monumenta Germaniae historica ~ Scriptores 15.1.28 (vide p. 208 nota 235 apud Google Books). Eodem sensu Richard Antoni, Leben und Taten des Bischofs Pirmin (Stuttgartiae: Thorbecke 2002, p. 88 ISBN 3-7995-4409-7). Qua ratione "Pirminisensna", in editione anteriori Orbis Latini sub specie nominis Latini relata, ex editione 1972 omissa est.
- ↑ De educatione ad sedem S. Pirminii
