Opus exgraphiatum

E Vicipaedia
Opus exgraphiatum Gabrielis Divutii anno 1899 factum, frontispicium Domus aureae Caroloregii in urbe exornans.

Opus exgraphiatum[1][2] (Italice sgraffito vel aliquando sgraffiato) est modus parietes vel fictilia decorandi, qui ex appositione aliquorum stratorum tectorii(d) coloribus discrepantibus ad superficiem parietis (dummodo haec maneat humida), vel in appositione duorum insequentium stratorum tegumenti diversorum colorum ad fictilem materiem crudam consistit.[3] In utroque casu, opus perficitur velamen externum sic scalpendo, ut velamen inferius in conspectum afferatur et lineamenta imaginis gignat.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est (Italice: sgraffito). Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. Vocabula Italica sgraffito et sgraffiare a verbo Latino mediaevali "exgraphiando" (a graphio) ducuntur. Vide etymologiam verbi Italici graffito (Italice).
  3. Sgraffito. In Weyer, Angela; Roig Picazo, Pilar; Pop, Daniel; Cassar, JoAnn; Özköse, Aysun; Jean-Marc, Vallet; Srša, Ivan (Ed.) (2015). Weyer, Angela; Roig Picazo, Pilar; Pop, Daniel et al. eds. EwaGlos. European Illustrated Glossary Of Conservation Terms For Wall Paintings And Architectural Surfaces.. Petersberg: Michael Imhof. p. 102 

Haec stipula ad architecturam spectat. Amplifica, si potes!