Iscla (Latium)
Appearance
(Redirectum de Iscla Castrensis)
Vide etiam paginam discretivam: Iscla (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Insula (discretiva).
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 42°32′42″N 11°45′25″E
Numerus incolarum: 2 137
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 42°32′42″N 11°45′25″E
Numerus incolarum: 2 137
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Viterbiensis
Geographia
Superficies: 104.95 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Caninium, Farnetum, Pitilianum, Valentanum, Cellae Cerris, Mantianum
Territoria finitima: Caninium, Farnetum, Pitilianum, Valentanum, Cellae Cerris, Mantianum
Tabula aut despectus
Iscla[1] (-ae, f.), olim Insula[2] (-ae, f.) (alia nomina Iscla Castrensis, Insula de Castro, Insula Castrensis) (Italiane: Ischia di Castro) est oppidum Italiae et municipium, circiter 2 380 incolarum, in Regione Latio et in Provincia Viterbiensi situm. Incolae Isclanenses[2] appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]Historia
[recensere | fontem recensere]- Via Clodia
- Castrum (urbs antiqua)
- Ducatus Castrensis
Clari cives
[recensere | fontem recensere]Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Castrum fuit sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae et hodie Sedes Titularis Ecclesiae Catholicae Romanae. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Castrensis est. Hodie municipium Isclae in Dioecese Viterbiensi est.
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]- Caninium,
- Cellae Cerris,
- Farnetum,
- Mantianum sive Mancianum (GR),
- Pitilianum (GR),
- Valentanum.
Nexus interni
- Latium (regio),
- Provincia Viterbiensem,
- Viterbium (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Isclam spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium Municipii in Provincia Viterbiensi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ 2.0 2.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}