Ignis fatuus
Ignis fatuus[1] vel ignis erraticus est lumen pallidum quod nonnumquam noctu labens nansque supra paludes et sepulcreta videtur. Ignes fatui siquis eis appropinquit recedunt, et traduntur esse spiritus lascivuli mortuorum, vel daemones alicuius generis qui conantur ut itinerantes in errorem seducant. Homines scientiae phaenomenon ignis fatui evenire habent ex oxidatione phosphidi hydrogeni, methanique quae gasa a materia organica putrescenti emittitur.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ignis fatuus non verus sed apparens ignis est... nempe exhalatio generata et accensa in locis pinguibus et humidis et in coemeteriis et aliis locis cadaverum. Dicitur fatuus quia hic inde saltitat, fugientes sequitur, et insequentes refugit, — Ignis fatuus sive charitas inordinata', Leodii 1679, p. 3. Cf. Campiani Flori Ignis fatuus extinctus, siue Charitas ordinata, Coloniae Agrippinae 1679.