Franciscus Aloise
Franciscus Aloise (Italiane Francesco Aloise), natus Longobardi anno 1922, sacerdos et poeta Latinus est. Anno 1936 ecclesiasticae vitae initiatus litteris et philosophiae studebat. Anno 1947 sacerdotio auctus atque animarum curio nominatus Sabatium missus est. Anno 1951 doctor Latinarum Graecarumque litterarum in Pontificio Seminario Beneventano est renuntiatus. Rector Nicotriensis ac Tropiensis Seminarii erat[1]. Socius erat Philologorum Academiae et Consentinae. Epigrammata Graeca et Latina aliaque carmina edidit.
Notae
[recensere | fontem recensere]Carmina Latina
[recensere | fontem recensere]- Thynnorum piscatio (in Viva Camena, cf. in Palaestra Latina, n° 169, 1960)
- Mater Iesu et Pilati uxor (Palaestra Latina, n° 197, 1967)
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Viva Camena, Turici et Stuttgardiae, 1961, pp. 19 -22 et 201.
- Francescus Aloise, Versione poetica del Carmen Ioannis XXIII "Somnium" di Teodoro Ciresola, estr. da Rivista di studi classici, Taurini
- Francescus Aloise, Francesco Sofia Alessio poeta latino, in: Historica, XIX, 1966, 3, p. 78.
- Ioannes Pascoli, Poemetti latini cristiani del Pascoli tradotti in versi italiani: note e giudizi a cura di Gaspare Caliendo; con introduzione di Francesco Aloise, Neapoli: Federico & Ardia, 1970
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vide Franciscus Aloise apud Vicifontem. |
Quamquam sint nonnulli nexus speciales de hac re, nexus interviciales absunt. Adde versiones barbaras Vicipaedianas, si reppereris.