Ducatus Brunsvicensis et Luneburgensis
Ducatus Brunsvicensis et Luneburgensis[1] constitutus est anno 1235 et pars fuit imperii Romani sacri.
Divisiones[recensere | fontem recensere]
Ducatus saepe inter heredes divisus est. Partes principatus nominabantur et a capite nomen acceperunt:
Ducatus Luneburgiensis[recensere | fontem recensere]
Ducatus Luneburgensis ab anno 1269 usque ad annum 1705 fuit territorium imperii Romani sacri.
Principatus Brunsvicensis et Guelpherbytensis[recensere | fontem recensere]
Anno 1269 Principatus Brunsvicensis et Guelpherbytensis conditus est. Ab anno 1814 Ducatus Brunsvici nominatus est.
Principatus Calenbergensis[recensere | fontem recensere]
Anno 1269 et Principatus Calenbergensis conditus est, quae postea Principatus Brunsvicum-Luneburgensis nominatus est. Anno 1692 princeps Ernestus Augustus Princeps Elector Imperii Ducatus Electoralis Brunsvici-Luneburgi factus est. Post annum 1814 haec pars in Regnum Hannoveranum sublata est.
Principatus Gottingensis[recensere | fontem recensere]
Principatus Gottingensis annis 1345 - 1495 fuit. Postea ad Principatum Calenbergensem venit.
Principatus Grubenhagensis[recensere | fontem recensere]
Principatus Grubenhagensis annis 1286 - 1586 divisus est a Principatu Brunsvicensi et Guelpherbytensi.