Beatus ille qui procul negotiis

Beatus ille qui procul negotiis est initium secundi epodi poetae Horatii Flacci (65-8 a.C.n.).

Plenius caput carminis sonat:

„Beatus ille, qui procul negotiis,

ut prisca gens mortalium,

paterna rura bobus exercet suis,

solutus omni faenore;

Neque excitatur classico miles truci

neque horret iratum mare

forumque vitat et superba civium

potentiorum limina.“ (Epodon II, 1-8)

Nexus externi

Vide Quintus Horatius Flaccus: Epodi II apud Vicifontem.