Bauhaus

E Vicipaedia
Bauhaus Dessaviae quo protagonistae Vimaria commigraverant

Bauhaus (Theodisce: Staatliches Bauhaus, nostris temporibus: Bauhaus-Universität Weimar) Vimariae academia erat ergasteriis pro fabris, architectis, artificibus instructa, quae effecte modernam construendi artem generatim movit. Sensu latiore omnes artes (e.g. in suppellectilibus creandis, in Musarum spectaculis reformandis, in typographia moderna) isto motu comprehendebantur.

Historia[recensere | fontem recensere]

Cunae; Petrus Keler anno 1922 fecit
Telavivum casis Bauhausianis pullulat ...

Vimariae[recensere | fontem recensere]

Academia Bauhaus a Gualterio Gropius condita est, cum Universitas artium figurativarum colendarum et Schola artificiorum quaestus ab Henrico van de Velde fundata coadunarentur. Rem parabant notiones novae Gulielmi Morris cuiusdam et gregis "Arts and Crafts Movement" qui novam inter artem et quaestum unionem concilare volebant. Quae Gropius manifesto entheo confirmavit postulans confusionem omnium figurativarum artium architectis ductoribus. Hoc modo omnes aedes posteriores constructum iri in fas erat. Obiter unio aesthetica inter functionem et externum fiat; quae regula etiam fundamento erat pro Bauhausianis.

Ioannes Itten pictor praeliminaria theoretica fecerat, quibus vasta formarum doctrina penderet. Omnes condiciones implendae erant, antequam cooperationes in officinis academiae bene evenire possent. Ex anno 1920 principia Expressionismi paululum desueta habebantur: haud fortuitu manifestum Gropianum anni 1919 promulgatum xylographia Leonis Feininger ornatum est. Via monstrata est in formas sobriores fabricationi aptas. Discipulos callere technicas artes proprie dictas magis magisque maioris momenti erat.

Dessaviae[recensere | fontem recensere]

Vasculum cinerarium versione Bauhausiana

Anno 1925 academiano commigraverunt Dessaviam, ubi nata est schola rerum exprimendarum (Hochschule für Gestaltung). Ibi aedificia affabre et modeste concreto vitroque construenda finxit Gropius ipse, officinas, exedras praelectionum, habitacula docentium. Dessaviae functionalismus purus adhuc plus valebat rectore Ioanne Meyer, hominis res politias curantis. Anno 1930, Ludovicus Mies van der Rohe propositum habuit animos rursus in artem formalem-aestheticam intendere. Talis obtrectatio politicorum tamen non impedivit dimissionem eius a nazistis. Clausum est collegium anno 1932 post translationem Berolinense ad tempus; anno 1933 denique cuncta abolita sunt.

Quousque collaboraverunt i.a. Iosephus Albers, Herbertus Bayer, Marcellus Breuer, Leo Feininger, Basilius Kandinsky, Paulus Klee, Gerardus Marcks, Ladislaus Moholy-Nagy et Anscharius Schlemmer. Eorum genus excitans movit permultos architectos et pictores toto in orbe terrarum dispersos. Praeliminaria ab Itten confecta omnibus ferme in artis universitatibus etiam nostro tempore discipulis fundamento sunt.

Archivum et museum[recensere | fontem recensere]

Darmstadii anno 1961 Archivum Bauhausianum portas patefecit, quod anno 1971 Berolinum translatum est et anno 1978 in aedificio ad canalem Landwehr sito, quod Gropius ipse moliebatur, collocatum est. Artifices motus Bauhaus inter Hereditates mundi ab Unesco enumerantur ex anno 1996. Vimariae autem prope stationem ferriviariam et museum novum vere 2019 museum modernum erectum est quo visitatores gregatim veniunt.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Novum museum Bauhausianum, Vimariae
Vicimedia Communia plura habent quae ad Bauhaus spectant.
Lege Μπάουχαους ("Bauhaus") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam