Aristobulus Cassandrensis
Aristobulus Aristobuli filius Cassandrensis, urbis novae Cassandreae incola, origine fortasse Phocius,[1] particeps fuit expeditionis Alexandri Macedonis, de qua senex anno fere 295 commentaria scripsit. Iussu Alexandri ipsius Aristobulus sepulchrum Cyri regis Persarum, Pasargadis repertum, restauravit.
Opus[recensere | fontem recensere]
- De rebus Alexandri Magni (Τὰ κατ' Ἀλέξανδρον)
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Lionel Pearson, "Aristobulus the Phocian" in American Journal of Philology vol. 73 (1952) pp. 71-75
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- "Aristobulus" apud livius.org
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.121 (vol. 2 pp. 64-66)
- "Aristobulus (1)" in William Smith, ed., Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology (Londinii: Taylor & Walton, 1844-1849 ~) vol. 1 p. 300
- J. R. Hamilton, "Cleitarchus and Aristobulus" in Historia vol. 10 (1961) pp. 448-458
![]() |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |