Antonia Morrison
Res apud Vicidata repertae:


Nativitas: 18 Februarii 1931; Lorain
Obitus: 5 Augusti 2019; Bronx
Patria: Civitates Foederatae Americae
Nomen nativum: Chloe Ardelia Wofford
Obitus: 5 Augusti 2019; Bronx
Patria: Civitates Foederatae Americae
Nomen nativum: Chloe Ardelia Wofford
Officium
Munus: scriptor, mythistoricus, librettist, professor, poëta, scriptor librorum puerilium, audiobook narrator, contributing editor
Patronus: Universitas Princetoniensis
Patronus: Universitas Princetoniensis
Consociatio
Religio: Catholicismus
Familia
Coniunx: Harold Morrison
Memoria
Laurae: Praemium litterarum Nobelianum, Eques Legionis Honoris, Commandeur des Arts et des Lettres, Norman Mailer Prize, National Humanities Medal, The Nichols-Chancellor's Medal, PEN Oakland/Josephine Miles Literary Award, Janet Heidinger Kafka Prize, American Book Awards, Anisfield-Wolf Book Awards, Praemium Pulitzer mythistoriis dicatum, Helmerich Award, Common Wealth Award of Distinguished Service, Jefferson Lecture, NAACP Image Award for Outstanding Literary Work, Fiction, Praemium Praesidis pro Libertate, Library of Congress Living Legend, Ohio Women's Hall of Fame, Langston Hughes Medal, New Jersey Hall of Fame, Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University, Honorary doctor of the University of Oxford, Honorary doctorate from the University of Geneva, Library of Congress Prize for American Fiction, Carl Sandburg Literary Award, National Book Critics Circle Award for Fiction, Ivan Sandrof Lifetime Achievement Award, Audie Award for Narration by the Author, Coretta Scott King Award, honorary degree from Spelman College
Sepultura: South-View Cemetery
Sepultura: South-View Cemetery
Antonia Morrison[1] (Anglice Toni Morrison, nata Chloe Ardelia Wofford Lorain in oppido Ohii die 18 Februarii 1931; mortua die 5 Augusti 2019) fuit scriptrix Americana. Quae anno 1988 Praemium Pulitzeranum mythistoriae Beloved gratia accepit, anno 1993 Praemio Nobeliano Litterarum et anno 2012 Praesidis nomismate libertatis honorata est.
Opera[recensere | fontem recensere]

- 1970: The Bluest Eye (Oculus maxime caeruleus)
- 1973: Sula
- 1977: Song of Solomon (Canticum Salomonis)
- 1981: Tar Baby (Infans piceus)
- 1982: Beloved (Dilecta)[2]
- 1992: Jazz
- 1997: Paradise (Paradisus)
- 2008: A Mercy (Misericordia)
- 2011: Home (Domus)
- 2014: God Help the Child (Deus adiuvet puellae)
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Antoniam Morrison" (cas. accus.): Oratio 2005
- ↑ Titulus mythistoriae iuxta Epistulam ad Romanos (9:25) datur: "Vocabo non plebem meam plebem meam et non dilectam dilectam."
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Lyn Innes, "Toni Morrison obituary" in The Guardian (6 Augusti 2019)
- Josyane Savigneau, "Toni Morrison, mort d’une écrivaine libre et révoltée" in Le Monde (6 Augusti 2019)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Antoniam Morrison spectant. |
![]() |
Lexica biographica: Treccani • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Black Past • Deutsche Biographie • Store norske leksikon |
- De Antonia Morrison in pagina Nobeliano Litteraturae Praemio dicata. (Anglice)
- Bibliographia/