Aloysius Nono

Aloysius Nono

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 29 Ianuarii 1924; Venetiae
Obitus: 8 Maii 1990; Venetiae
Patria: Italia, Regnum Italiae

Officium

Munus: classical composer, Concentus magister, praeceptor musicus, musicus

Familia

Coniunx: Nuria Schoenberg Nono
Proles: Silvia Nono

Memoria

Laurae: Berliner Kunstpreis
Sepultura: Cemetery of San Michele

Aloysius Nono vel vulgo Luigi Nono (natus die 29 Ianuarii 1924 Venetiis; mortuus ibidem die 8 Maii 1990) fuit compositor Italicus musicae novae, serialismi et musicae electronicae. Alumnus fuit conservatorii Venetiarum universitatisque Patavinae.

Nono claris compositoris Arnoldi Schönberg filiam Nuriam in matrimonium duxit. Anno 1952 socius Factionis Communisticae Italicae factus est. Et anno 1984 melodrama Prometeo cum libello Maxmi Cacciari composuit.

Musica sua etiam musicologum sicut Theodori Adorno movit.

Opera selecta

• Epitaffio per Federico García Lorca (1952-1953)
• La victoire de Guernica (1954)
• Incontri per 24 strumenti (1955)
• La terra e la compagna. Canti di Cesare Pavese (1957)
• Omaggio a Vedova (1960)
• La fabbrica illuminata (1965)
• Contrappunto dialettico alla mente (1968)
• Al gran sole carico d'amore (1975)
• Prometeo – Tragedia dell'ascolto (1984)

Nexus externus

• Societas archivi Aloysio Nono dicata (Index operum, biographia et discographia

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!