Paradoxum spectatoris

E Vicipaedia

Paradoxum spectatoris[1] in scientiis socialibus (et physica et physica experimentali) est paradoxum quo res quae observatur a spectatore vel investigatore praesente inscie impellitur. Vocabulum in sociolinguistica excogitatum est a Gulielmo Labov, glottologo Americano, qui id sic explicavit: "propositum investigationis linguisticae in commune necesse est cognoscere quomodo homines sermocinantur cum artificiose non observantur; sed haec data obtinere possumus solum per observationem artificiosam."[2]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Ex Anglico observer's paradox.
  2. Anglice: "the aim of linguistic research in the community must be to find out how people talk when they are not being systematically observed; yet we can only obtain this data by systematic observation" (Labov 1972:209).

Bibliographia[recensere | fontem recensere]