Quantum redactiones paginae "Consuetudo nominationum Romanorum" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 05:18, 23 Iunii 2020

Consuetudo nominationum priscorum Romanorum masculina nomina formalia continuisse tria nomina antiquitate praevidebat. Haec ut praenomen, nomen (nomen gentile, nomen gentilicium), cognomen indicabatur. Interim accrescebat cognomen secundum, agnomine appellato. Homo adoptatus monstrabatur in nomine etiam illem adoptionis (exempli causa, C. Iulius Caesar Octavianus Augustus). De femininis nominibus, paucae differentiae erat. De civitate Romana, solum tria elementa obligabantur: praenomen, nomen, et cognomen et alii (exempli causa, agnomen et adoptio) optivi erant. Tria nomina modus Latinus translaticius nominare homines erat, aevo antiquiore Romano, sed denominatio hominum unico nomine constabat.

Nexus interni

Ars nominandi

Bibliographia

Liberati, Anna Maria, et Fabio Bourbon. 1996. Ancient Rome: history of a civilization that ruled the world. Novi Eboraci: Stewart, Tabori & Chang. ISBN 155670531X
Salway, Benet. 1994. What's in a name? A survey of Roman onomastic practice from c.700 b.c. to 700 a.d. Journal of Roman Studies 84:124-145.

@@ Linea 1: / Linea 1: @@
-'''Onomastica Romana antiqua''' masculina [[nomen proprium|nomina]] formalia continuisse tria nomina [[antiquitas|antiquitate]] praevidebat. Haec ut [[praenomen]], [[nomen]] (nomen gentile, nomen gentilicium), [[cognomen]] indicabatur. Interim accrescebat cognomen secundum, agnomine appellato. [[Homo]] adoptatus monstrabatur in nomine etiam illem adoptionis (exempli causa, [[C. Iulius Caesar Octavianus Augustus]]). De femininis nominibus, paucae differentiae erat. De civitate Romana, solum tria elementa obligabantur: praenomen, nomen, et cognomen et alii (exempli causa, agnomen et adoptio) optivi erant. Tria nomina modus Latinus translaticius nominare homines erat, [[antiquitas|aevo antiquiore]] [[Roma]]no, sed denominatio hominum unico nomine constabat.
+'''Consuetudo nominationum priscorum Romanorum''' masculina [[nomen proprium|nomina]] formalia continuisse tria nomina [[antiquitas|antiquitate]] praevidebat. Haec ut [[praenomen]], [[nomen]] (nomen gentile, nomen gentilicium), [[cognomen]] indicabatur. Interim accrescebat cognomen secundum, agnomine appellato. [[Homo]] adoptatus monstrabatur in nomine etiam illem adoptionis (exempli causa, [[C. Iulius Caesar Octavianus Augustus]]). De femininis nominibus, paucae differentiae erat. De civitate Romana, solum tria elementa obligabantur: praenomen, nomen, et cognomen et alii (exempli causa, agnomen et adoptio) optivi erant. Tria nomina modus Latinus translaticius nominare homines erat, [[antiquitas|aevo antiquiore]] [[Roma]]no, sed denominatio hominum unico nomine constabat.
+{{NexInt}}
-* [[Onomastica]]
+* [[Ars nominandi]]
 ==Bibliographia==