Reginaldus de Castellione

Amalrici patriarchae supplicium iussu Reginaldi de Castellione impositum. Histoire de la guerre sainte: Bibliotheca Nationalis Francica MS Français 2628 f. 218v

Reginaldus seu Rainaldus de Castellione (natus anno circiter 1125; die 4 Iulii 1187 interfectus), origine incerto, Cruce signatus et secundae expeditionis sacrae particeps, nobilis regionum transmarinarum factus est. Princeps Antiochiae ab anno 1153 usque ad 1160 ob matrimonium Constantiae fuit, postea annos quindecim captivus, deinde in regno Hierosolymitano regionis ultra Iordanem dominus ob matrimonium Stephaniae de Miliaco. Iuxta regem Guidonem de Leziniaco in proelio ad cornua Hattin anno 1187 pugnavit; ibi a Saladino captus statim decollatus est.

Vita

Reginaldum e Francia ortum, ab oppido quodam nomine "Castellio" (seu vulgo Châtillon) appellato, satis constat. Carolus Du Cange Châtillon-sur-Loire originem fuisse censuit, sed Ioannes Richard Reginaldum filium esse natu alterum Hervei de Donciaco, ex oppido (haud longe ab illo distanti) Châtillon-sur-Loing ortum. Anno 1147 Cruce signatus in secunda expeditione sacra a Francia abiit annoque insequenti Antiochiam advenit et mox ad aulam Constantiae, Antiochiae principissa et Raimundi Pictaviensis viduae (qui anno 1149 in proelio interfectus erat). Reginaldus anno 1153 eam in matrimonium duxit moxque filiam Agnetem genuit.

Familia

Reginaldus de Castellione bis uxores duxit, primum Constantiam Antiochiae, Boamundi II filiam, e qua genuit:

• Agnes (nata 1154), quae anno 1172 Belae III Hungariae regi nupsit
• Ioanna, quae (si fons recte interpretatur) anno fere 1160 nata erit et anno circiter 1186 Bonifacio Montisferratensi nupserit, sed sine filiis ante annum 1204 mortua erit

Reginaldus e captivitate liberatus secundum in matrimonium Stephaniam duxit, Philippi de Miliaco filiam et Milonis de Planciaco viduam, e qua genuit:

• Reginaldus (natus post annum 1175; mortuus iuvenis)
• Alix, quae die circiter 22 Februarii 1204 Azoni Estensi nupsit

Fontes

• Petrus Blesensis, Passio Reginaldi principis olim Antiocheni (PL vol. 207 coll. 957-976)

Bibliographia

Opera antiquiora

• "Renaud de Chastillon sur Loire" in Carolus Du Cange; E.-G. Rey, ed., Les familles d'Outre-Mer (Lutetiae, 1869) Textus pp. 191-194
• Gustave Schlumberger, Renaud de Châtillon, prince d'Antioche, seigneur d'Outre-Jourdain. Lutetiae: Plon, 1898 Textus apud archive.org

Opera recentiora

• Pierre Aubé, Un croisé contre Saladin, Renaud de Châtillon. Lutetiae: Fayard, 2007. ISBN 978-2-213-63243-8
• Bernard Hamilton, "Reynald of Chatillon" in Alan V. Murray, The Crusades: an encyclopedia (4 voll. Santa Barbara Californiae: ABC-CLIO, 2006) pp. 1027-1028
• Bernard Hamilton, "The Elephant of Christ: Reynald of Châtillon" in Studies in Church History vol. 15 (1978) pp. 97–108
• Bernard Hamilton, The Leper King and his Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem. Cantabrigiae: Cambridge University Press, 2000. ISBN 9780521641876 (Paginae selectae apud Google Books)
• Carole Hillenbrand, "Some reflections on the imprisonment of Reynald of Châtillon" in C. F. Robinson, ed., Texts, Documents and Artefacts: Islamic Studies in Honour of D. S. Richards (Lugduni Batavorum, 2003)
• Jean Richard, "Aux origines d'un grand lignage: des Palladii à Renaud de Châtillon" in Media in Francia: recueil de mélanges offert à Karl Ferdinand Werner (1989) pp. 409-418

Nexus externi

• "Renaud de Châtillon" e Medieval Lands (situs a Carolo Cawley elaboratus apud FMG)