Quantum redactiones paginae "Oeconomia politica" differant
Content deleted Content added
sic |
No edit summary |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
'''Oeconomia politica''' terminus erat quem introduxit Antonius de Montchrétien anno [[1615]]. Eo appellabatur scientia [[relationes productionis|relationum productionis]], praesertim inter tres [[classis|classes]] principales societatis [[capitalismus|capitalisticae]] quae sunt capitalistica, proletaria ac agricolaria. |
'''Oeconomia politica''' terminus erat quem introduxit Antonius de Montchrétien anno [[1615]]. Eo appellabatur scientia [[relationes productionis|relationum productionis]], praesertim inter tres [[classis|classes]] principales societatis [[capitalismus|capitalisticae]] quae sunt capitalistica, proletaria ac agricolaria. |
||
Doctrina oeconomiae politicae spectat ad res oeconomicas totius civitatis vel orbis terrarum, cum doctrina oeconomiae originalis solummodo ad res oeconomias familiae seu domus spectaret. |
|||
Oeconomia politica dividi potest in partes tres.<ref>Confer [[David Abraham Portielje]], An fieri possit, ut tot res novae conficiantur ut vendi amplius non possint, p. 21.</ref> |
Oeconomia politica dividi potest in partes tres.<ref>Confer [[David Abraham Portielje]], An fieri possit, ut tot res novae conficiantur ut vendi amplius non possint, p. 21.</ref> |
||
Emendatio ex 22:54, 9 Maii 2010
Oeconomia politica terminus erat quem introduxit Antonius de Montchrétien anno 1615. Eo appellabatur scientia relationum productionis, praesertim inter tres classes principales societatis capitalisticae quae sunt capitalistica, proletaria ac agricolaria.
Doctrina oeconomiae politicae spectat ad res oeconomicas totius civitatis vel orbis terrarum, cum doctrina oeconomiae originalis solummodo ad res oeconomias familiae seu domus spectaret.
Oeconomia politica dividi potest in partes tres.[1]
- In prima parte agitur de confectione divitiarum
- in secunda de distributione divitiarum
- in tertia de consumtione (sic!) divitiarum
Notae
- ↑ Confer David Abraham Portielje, An fieri possit, ut tot res novae conficiantur ut vendi amplius non possint, p. 21.
 |