Fontem paginae Silmarillion inspicere

{{Titulus italicus}}{{FA stella}}
[[Fasciculus:Silmarillion, Just under the Cover.jpg|thumb|''The Silmarillion''.]]

'''''The Silmarillion''''' est [[anthologia|collectio]] operum [[mythopoeia|mythopoeicorum]] ab [[I. R. R. Tolkien]] conscriptorum, quae post [[mors|mortem]] [[auctor]]is a [[Christophorus Tolkien|Christophoro Tolkien]] [[filius|filio]] edita et apud societatem [[Allen & Unwin]] anno [[1977]] divulgata sunt.<ref>Adiuvante Guidone Gavriel Kay, qui postmodo notus [[phantasia]]e scriptor factus est.</ref><ref name="Silf">{{Harv|Silmarillion|1977|loc=Foreword}}</ref> ''The Silmarillion'', una cum aliis operibus Tolkienianis, prolixam sed imperfectam [[fabula]]m [[narratio|narrativam]] efficit, quae universum [[Terra Media|Terrae Mediae]], ubi ''[[Hobbitus Ille]]'' et ''[[The Lord of the Rings]]'' aguntur, describit.

Cum ''Hobbitus Ille'' a [[lectio (ratio)|lectoribus]]<!--Cat: reading (process)--> bonam iniret gratiam, editor a Tolkien, ut fabulam novo libro continuaret, desiderabat. (Haec enim ante fabulam ''The Lord of the Rings'' divulgatam facta sunt.) Itaque Tolkien ad eum fundamenta prima libri ''The Silmarillion'' inscripti misit, quae quidem ab editore per errorem paene inlecta remissa sunt. Quam ob rem Tolkien operam libro ''A Long Expected Party'' dare coepit, id est primo capiti eius, quod eo tempore "novam de [[Hobbitus|Hobbitis]] fabulam"<ref group="conv.">"a new story about Hobbits"</ref> dicebat, quae fabula ''The Lord of the Rings'' postmodo facta est.<ref name=beleriand>{{Citation|title="The Lays of Beleriand"|last=Tolkien |first=J.R.R.|publisher=Ballantine|editor=Christophorus Tolkien|pages=433–4|isbn=0345388186}}.</ref>

''The Silmarillion'' ex quinque partibus constat, quarum prima, ''[[Ainulindalë]]'', de creatione [[Eä]]e narrat, "mundi, qui est." ''[[Valaquenta]]'', pars secunda, [[Vala]]s [[Maia (Tolkien)|Maiasque]] describit, deos in Eä versantes. Pars consequa, ''[[Quenta Silmarillion]]'', quae maxima est omnium, de historia rerum gestarum ante et intra [[Prima Aetas|Primam Aetatem]] enarrat, inter quas bellum ad [[Silmaril]]liones spectans quod libro titulum dedit. Pars quarta, ''[[Akallabêth]]'', historiam tradit casús Númenoris atque eius populi, quae inter [[Secunda Aetas|Aetatem Secundam]] agitur. ''[[Of the Rings of Power and the Third Age]]'' tandem brevis est commentatio de rebus quae ad libros ''The Lord of the Rings'' perduxerunt, nec non quae in libris iam relatae sunt.

Quinque partes in principio opera singula futurae erant, sed Tolkien senex eas cupiebat una pervulgandas.<ref name="Silf"/> Tolkieno ante mortuo quam ut finem fabulas varias instaurandi fecerit, Christophorus res e patris vetustioribus scripturis comparavit ad librum complendum.

== Breviarium ==
''The Silmarillion'', sicut [[Legendarium Tolkienianum|alia Tolkieniana opera]], quodam tempore in [[Tellus|Telluris]] rebus praeteritis actum esse<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#165, 211}}.</ref> nec non e [[Bilbo Baggins|Bilbonis]] ''[[Red Book of Westmarch|Translationibus ex lingua Elbica]]'', quem librum ille apud [[Rivendell|Imladrim]] scripserat, conversum esse habendum erat.<ref name="BoLTF">{{ME-ref|BolT|Foreword}}</ref>

Inter capita maximi momenti sunt:
* "The Music of the Ainur"
* "Of [[Beren]] and [[Lúthien]]"
* "[[Túrin Turambar]]" (arte cum "[[Narn i Chîn Húrin]]" in ''Unfinished Tales'' conexus) <!-- please note Chîn is the correct spelling -->
* "Of [[Tuor]] and The Fall of [[Gondolin]]"
* "Of the Voyage of [[Eärendil]] and the [[Bellum Irae|War of Wrath]]"

Pagina titularis interior inscriptionem symbolis [[Tengwar]] scriptam offert, quae sic legitur: "Fabulae Primae Aetatis cum [[Morgoth]]us in Terra Media conversabatur et [[Dryades (Terra Media)|Dryades]] contra eum [[bellum]] gesserunt Silmarillionum redimendorum causa quibus illata sunt casus Númenoris atque historia Anulorum Potestatis Tertiaeque Aetatis in qua hae fabulae ad finem suum adveniunt."

== De fabula ==
=== ''Ainulindalë'' et ''Valaquenta'' ===
<blockquote>Erat Eru, Unus, qui in Arda Iluvatar vocatur; ipse primum Ainur creavit, Sanctos, qui proles [[cogitatio]]nis eius erant, et ante quam quidquam factum sit cum eo erant.<ref>Anglice "There was Eru, the One, who in Arda is called Ilúvatar; and he made first the Ainur, the Holy Ones, that were the offspring of his thought, and they were with him before aught else was made."</ref><ref>J. R. R. Tolkien, ''The Silmarillion'', Ainulindalë.</ref></blockquote>
[[Fasciculus:Varda_Elentári.jpg|thumb|Varda, una ex Valis.]]

''Ainulindalë'' ("Musica [[Ainu (Terra Media)|Ainuum]]"),<ref name="SilNameIndex">{{Harv|Silmarillion|1977|loc=Index of Names}}</ref> prima libri pars, speciem habet [[narratio]]nis ad primam creationem attinentis. [[Eru]] ("Unus Ille"),<ref>(Silmarillion 1977, pp. 15, 329).</ref> Ilúvatar ("Pater Omnium") quoque [[nomen proprium|nomine]], Ainus primum creavit, gregem spirituum aeternorum seu [[demiurgus|demiurgorum]], "fetus cogitationis eius" dictorum. Ilúvatar Ainus contulit eisque melum docuit, e quo eos volebat magnam [[musica]]m facere. [[Morgoth|Melkor]], cui Ilúvatar "summam potestatem et scientiam" ex omnibus Ainibus dederat, [[musica]]e [[harmonia]]m fregit ut [[carmen]] proprium firmaret. Non nulli Ainus se sibi sociaverunt, alii autem Ilúvatarum sequi manserunt, quod discordiam in musica creavit. [[Tres|Ter]] haec acciderunt, Ilúvataro feliciter Melkorem novo melo semper exsuperante.

Tunc Ilúvatar musicae finem dedit eisque conspectum [[Arda]]e populorumque eius monstrat. Conspectus evanuit post quoddam punctum temporis, Ilúvatarque Ainibus tempus obtulit in Ardam eundi et novum mundum regendi.<!--vérifie ça... la vision d'Arda n'en était pas une imaginaire que les Ainur allaient imiter?--> Multi descenderunt, formam physicam sumentes huic mundo coerciti facti. Maiores nomine ''[[Vala (Tolkien)|Valae]]'', minores ''[[Maia (Tolkien)|Maiae]]'' nominati sunt. Valae mundum incolis futuris (Dryades et [[Homo (Tolkien)|Hominibus]]) praeparare coeperunt, dum Melkor, qui Ardam sibi ipsi volebat, opus eorum iterum atque iterum delet; per milia [[annus|annorum]] haec acciderunt, donec, per undas ruinae creationisque, mundus speciem suam accepit.

''Valaquenta'' ("Fabula Valarum")<ref name="SilNameIndex" /> Melkorem describit et [[quattuordecim]] Valas [[unus|singulos]]. Quo modo Melkor Maias multos, inter quos [[Sauron]]em, corrumperet ad ei serviendum, etiam ostenditur.

=== ''Quenta Silmarillion'' ===

''Quenta Silmarillion'' ("Historia [[Silmaril]]lionum"),<ref name="SilNameIndex" /> maxima libri pars, est series fabularum inter se connexarum et in [[Prima Aetas|Primae Aetate]] actarum.

Valae mundum Dryadibus et Hominibus fabricari conati sunt, sed Melkor identidem opus eorum ruit. Postquam [[duo]] lumina quae mundum inlustrabant delevit, Valae ad [[Aman]]um moverunt, continentem ad vesperum Mediae Terrae, ubi domum suam, [[Valinor]]em nomine, condiderunt, [[Duae Arbores Valinoris|Duabus Arboribus]] inluminatam, Terram Mediam Melkori et enim tenebris relinquentes. Cum [[stella]]e nitere coeperent [[Dryades (Terra Media)|Dryadesque experrecti sunt]], Valae ad Dryades custodiendos Melkorem certaverunt, vicerunt, ceperunt; dein Dryades advocaverunt ut in Amanum habitum irent. Multi eorum illuc iverunt, dum alii abnuerunt et alii etiam in transitu desiverunt, inter quos hi Dryades, qui posterius illi [[Sindar]] facti sunt, a Rege Elbico Thingol et Melian, una Maiarum, recti. E tribus [[tribus|tribubus]] quae progressae sunt, omnes ex [[Vanyar]] et [[Noldor]]ibus, nec non multi e [[Teleri]]s, ad Amanum pervenerunt.

In Amano, [[Fëanor]], filius [[Finwë]] Regis Noldorum, [[Silmaril]]liones fabricavit, gemmas, quae luce Duarum Arborum fulgebant. Melkor, a Valis solutus paenitentiam similatus, Duas Arbores [[Ungoliant]]e adiuvante delevit et Finwë necavit et Silmarilliones sustulit et ad Terram Mediam fugit, ubi in [[Doriath]]um, regnum Elbicum, impetum fecit. Attamen in [[Battles of Beleriand|primo ex quinque proeliis Beleriandi]] victus est, et in [[Angband]]um, [[septentrio|aquilonium]] [[carcer]]um, sese obstruxit.

Fëanor et filii ultionis contra Melkorem ius iurandum dederunt, contraque omnes, qui Silmarilliones ab eis abstinerent, et Valas quidem. Fëanor plerisque e Noldoribus persuasit, ut usque ad Terram Mediam Melkorem, quem Fëanor ''[[Morgoth]]um'' (scilicet "Ater Mundi Adversus") nominavit, persequerentur. Fëanoris filii [[navis|naves]] a Teleris ceperunt, eis et adoriendis et interficiendis, aliosque Noldores ut [[pes|pede]] iter fecerint reliquerunt. Cum Mediam in Terram advenerint, Noldores Fëanore ducente in Melkorem impetum fecerunt et [[exercitus|exercitum]] suum pepulerunt, licet Fëanor a [[Balrog]]is necatus sit. Post tempora placida, Melkor Noldores assiluit, sed iterum victus atque obsessus est. Paene 4000 post annorum, obsidium Melkor rupiens, Noldores redire compulit.

[[Fasciculus:Morgoth by SpentaMainyu.jpg|thumb|left|[[Morgoth|Melkor]], tribus Silmarillionibus in corona positis.]]

Duabus [[Arbor]]ibus deletis et Silmarillionibus sublatis, Valae [[luna]]m et [[sol]]em creaverunt. [[Homo sapiens|Homines]] etiam experrecti sunt, nonnulli e quibus in [[Beleriand]]um supervenerunt Dryadibusque se sociaverunt. [[Beren]]us, homo aliqui qui proximae pugnae superavit, in [[Doriath]] erravit, ubi Dryadem [[Lúthien]]a, [[rex|regis]] [[filia]]m, amavit. Rex [[matrimonium]] horum duorum prohibere appetivit penso, quod non fieri posse putabat, imponendo, uno Silmarillionum a Melkore potiendi; una autem Berenus et Lúthiena hanc rem factum profecti sunt. [[Sauron|Sauro]], minister Melkoris valentissimus, eos in custodiam coniecit dum iter faciunt; sed effugerunt, in Melkoris castrum correpserunt, Silmarillionemque diadema Melkoris abstulerunt. His factis, coniunctio inter Hominem et Dryadem facta est prima; sed Berenus vulnere letali mortuus, Lúthiena moerore mortua est.

Noldores, mortalem Dryademque videntes in Angbandum ire posse, Melkorem haudquaquam inexsuperabilem esse senserunt. Exercitibus Dryadum, [[Nanus (Terra Media)|Nanorum]], Hominum magnis coactis, impetum fecerunt, sed Melkor, qui multorum Hominum clam animos obtenebraverat, eos fefellit. Qua re, et enim non nullorum Hominum perfidia, exercitus Elbicus omnino victus est. Sed ei homines multi, qui Dryadibus fideles remanserunt, postremo decus acceperunt.

Nulli plus decoris acceperunt quam fratres [[Húrin]]us et [[Huor]]. Melkor Húrinum prehendit, eumque ita exsecratus est, ut gentis suae casum spectaret. [[Túrin Turambar]] filius Húrini ad Doriath missus, matrem sororemque nondum natam in patris sui regno (quod ab hosti superobrutum erat) relinquit. Túrin multa valore confecit, maximum e quibus fuit [[Draco (Terra Media)|draconem]] [[Glaurung]]um occidere. Praeter hanc rem, tamen, Túrin Melkoris exsecratione<!--aucune mention de ça jusqu'ici...--> labovarit, quae eum impulit, ut irridicule amicum [[Beleg]]um necaret et sororem [[Nienor Níniel|Nienorem]], quam nunquam antea cognoverat quaeque memoriam suam Glaurungi incantatione perdiderat, gravidavit. Antequam infans natus sit, incantatio levata est dracone moriente. Nienor, haec, quae acciderint, intellegens, mortem accivit,{{dubsig}} et Túrin quoque.

[[Tuor]], filius Huoris, in fortuna absconditi regni Noldorini, [[Gondolin]]um nomine, se implicavit. In matrimonium (secundum inter Hominem et Dryadem) enim conduxit [[Idril]]em, filiam [[Turgon]]is, Domini Gondolini. Gondolino autem caso, deintus a [[Maeglin]]o prodito, Tuor incolas eius multos a ruina salvavit. Regna Elbica Beleriandi omnia tandem ceciderunt, profugique ad portum in maris litore situm et a Tuore conditum confugerunt. [[Eärendil]] [[Semi-elbicus]]<!--Half-elven-->, filius Tuoris Idrilisque, [[Elwing]]ae desponsus est, proli Bereni et Lúthienae. Elwinga Eärendili Beneri Lúthienaeque Silmarillionem tulit, eiusque luce usus Eärendil mare ad Amanum transgressus auxilium a Valis petivit. Valae subvenerunt: in Melkorem impetum fecerunt eumque vicerunt, Angbandum omnino delentes, plerasque partes Beleriandi mergentes, Melkorem ab Arda expellentes. Quibus rebus [[Prima Aetas]] Terrae Mediae finita est.

Eärendil et Elwinga duos liberos gesserunt, [[Elrond]]em et [[Elros]]. Proles Dryadum immortalium et Hominum mortalium, eis data est electio, ad utram gentem pertinerent: Elrond ad Dryades voluit, Elros ad Homines. Elros primus rex Númenoris factus est.

=== ''Akallabêth'' ===
''Akallabêth'' ("Quae cecidit"),<ref name="SilNameIndex"/> circa 30 paginas longa, [[Númenor]]em regnum insulare, a [[Dúnedain]]is habitatum, surgentem et cadentem enarrat. Melkore victo, Valae insulam [[Edain|tribus fidelibus horum hominum domibus]] dederunt, qui Dryadibus auxilium in bello contra illum tulerint. Dúnedainis data est quoque sapientia et potestas et vita longior quam haec, qua ulla alia gens mortalis usa est, ita ut comparabiles Altis Dryades [[Aman]]i essent. Insula enim Númenoris propius ab Amano quam a Terra Media iacebat. Potestas eorum in beatudine et adscitu mortalitatis ponebatur. Casus Númenoris praesertim sub auctoritate [[Sauron]]is evenit, corrupti Maiae, anteida principis Melkoris magistri, qui media Secunda Aetate surrexit et Terram Mediam superare conatus est.

Númenóreani cito contra Sauronem moverunt, et hic habuit impossibile esse eos viribus vincere; se igitur passus est detentum esse. Regem [[Ar-Pharazôn]] cito fascinavit, ut immortalitatem, quam dixit Valas ab eo suisque tenere, peteret, quo facto semina invidiae, quae Númenóreani erga Dryades Occidentis Valasque tenere inceperant, Sauro alumnatus est. His rebus omnis scientia et potestas Númenoris ad mortem vitandam versa est; id autem solum eos afflixit et decrescentiam spatii vitarum suarum adceleravit, ita ut aliis Hominibus similes essent. Sauro eis suasit bellum contra Valas agere, ut immortalitatis potirent, Melkoremque, dominum eius anteriorem, adorare, quem dixit illam eis dare posse. Ar-Pharazôn exercitum et classem potentissimam Númenoris creavit, qui contra Amanum navigarent. Valae Dryadesque Amani, contristati propter hanc proditionem, [[Ilúvatar]]em auxilii causa advocaverunt, qui, Ar-Pharazôn ad oras advento, classes delevit et Númenorem mersavit, rebellationem contra regnum Valarum legitimum poeniendi causa, undá, tam magna quam ut nunquam antea talis visa sit, quae omnino insulam ruit absorbuitque et omnes, exceptis his, qui ad partes orientales iam navigavissent, Dúnedainos necavit, quaeque formam omnium Terrae Mediae terrarum mutavit.

[[Fasciculus:Dark_Lord_Sauron.jpg|thumb|[[Sauron|Sauro]], ea specie, quam in [[The Lord of the Rings (series pellicularum)|pelliculis]] [[Petrus Jackson|Petri Jackson]] habet.]]

Sauronis physica species quoque his rebus deleta est, sed, cum Maia esset, spiritus eius ad Terram Mediam regressus est, pulchra autem forma carens. Non nulli Númenóreani, qui Valis fidelis manserant, parsi sunt, et in Terrae Mediae oras appulsi regna [[Arnor]]is ad septentrionalem et [[Gondor]]is ad meridionalem versus instituerunt. Inter hos erant [[Elendil]], dux eorum, et filii, [[Isildur]] et [[Anárion|Anário]], qui plantam iuvenem arboris albi Númenoris servaverant, progenitoris huius arboris ad Gondorem pertinentis. Amborum regnorum supra dictorum Elendil fuit Rex Altus, sed imperium Gondoris et Isilduri et Anárioni commendavit. Potestas regnorum valde ab ea, qua Númenor utebatur, minuta erat, "sed nihilo minus maxima hominibus feris Terrae Mediae videbatur."<ref group="conv.">"yet very great it seemed to the wild men of Middle-earth"</ref>

=== ''Of the Rings of Power and the Third Age'' ===

Extrema libri pars, circa 20 paginas longa et quae Latine ''De Anulis Potestatis et Tertia Aetate'' reddatur, haec, quae in Terra Media [[Secunda Aetas|Secunda]] et [[Tertia Aetas|Tertia]] Aetatibus acciderunt, enarrat. Aetate Secunda, [[Sauron|Sauro]] ut Mediae Terrae potestas maxima ortus est, et [[Anuli Potestatis]] ab Dryadibus ficti sunt [[Celebrimbor]]e ducente. Sauro autem clam [[Anulus Unicus|anulum proprium]] fabricavit ut aliis imperare posset, quod bellum effecit inter populos Mediae Terrae Sauronemque, cuius culmen [[Last Alliance of Elves and Men|Bellum Foederis Finalis]] fuit, in quo Dryadis Númenóreanique se commiserunt ut Sauronem vincerent, quibus rebus Secunda Aetas finita est. Aetas Tertia transitione incepta est [[Anulus Unicus|Anuli Unici]] [[Isildur]]i, cui mox postea in [[Gladden Fields]] insidiae factae sunt, quique igitur anulum [[Anduin]]e in flumen perdidit.

Haec pars etiam facta, et quae ad ''[[The Lord of the Rings]]'' adduxerunt et quae in his libris acciderunt, breviter describit, quibus intersunt decrescentia [[Gondor]]is, ascensio secunda Sauronis, [[Concilium Album]], [[Saruman]]i perfidia, Sauronis Unicique Anuli finalis eversio.

== De conceptione et creatione ==
=== Evolutio textus ===
Tolkien laborare his fabulis, quae postmodo ''The Silmarillion'' factae erunt, anno [[1914]] incepit,<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#115}}</ref> ea mente ut mythologiam Anglicam crearet, quae origines Anglicae historiae et culturae interpretarentur.<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#131, 180}}</ref> Multa e quibus hoc tempore scripsit scripta sunt cum Tolkien, legatus<!--"officer"--> Britannicus, a [[Francia]] inter [[primum bellum mundanum]] redivisset et in valetudinario commoraretur.<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#165, 180, 282}}</ref> Primam fabulam, "[[The Fall of Gondolin]]," anno [[1916]] perfecit.<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#163, 165}}</ref>

Hanc collectionem fabularum ''The Book of Lost Tales'', scilicet ''Librum Fabularum Perditarum'', appellavit.<ref name="BoLTF" /> Id nomen postea usus erit ut primis libri ''[[The History of Middle-earth]]'' duobus voluminibus nomen daret, qui has priscas fabulas includebant. Fabulae de nauta, Eriol appellato (seu posteris in versionibus [[Ælfwine of England|Ælfwine]], "amicus Dryadum"), tractaverunt, qui insulam ubi Dryades vivebant, [[Tol Eressëa]] nomine, invenerit; et Dryades ei historiam suam narrant.<ref>{{ME-ref|BolT|Chapter I, "The Cottage of Lost Play"}}</ref> Tolkien nunquam tamen ''The Book of Lost Tales'' perfecit, nam id reliquit ut poëmata "[[The Lay of Leithian]]" et "[[The Lay of the Children of Húrin]]" scriberet.<ref name="BoLTF" />

Prima versio perfecta libri ''The Silmarillion'' erat ''Sketch of the Mythology'' anno [[1926]] scriptum<ref name="LoB1">{{ME-ref|LoB|Chapter I, "The Lay of the Children of Húrin"}}</ref> (postmodum in quarto volumine illius ''The History of Middle-earth'' divulgatum). ''Sketch'' illud, 28 paginas longum, erat synopsis, quod Tolkien scripserat ut fabulam [[Túrin]]is amico suo R. W. Reynolds, ad quem non nullas fabulas iam miserat, explicaret.<ref name="LoB1" /> E ''Sketch'' floruit latior narrativa libri ''The Silmarillion'', ''Quenta Noldorinwa'' appellata<ref name="SoMEP">{{ME-ref|SoME|Preface}}</ref> (ea quoque in IV volumine inclusa). ''Quenta Noldorinwa'' ultima libri ''The Silmarillion'' versio erat, quam Tolkien perfecit.<ref name="SoMEP" />

Anno [[1937]], bonis gratiis ''[[Hobbitus Ille|Hobbiti Illius]]'' citatus, Tolkien [[Allen & Unwin]], editori suo, praebuit imperfectam sed pleniorem versionem libri ''The Silmarillion'', ''Quenta Silmarillion'' appellatam,<ref name="BoLTF" /> sed opus recusatum est cum obscurius et "[[Mythologia Celtica|Celticius]]"<ref group="conv.">"too Celtic"</ref> esset.<ref name="Letter19">{{Harv|Carpenter|1981|loc=#19}}</ref> Editor potius volebat Tolkienum [[sequela]]m ''Hobbito Illi'' scribere.<ref name="Letter19" /> Tolkien ''The Silmarillion'' retractare incepit, sed mox huic sequelae se convertit, quam postmodum ''[[The Lord of the Rings]]'' nominavit.<ref>{{ME-ref|LRoW|Part II, Chapter VI, "Quenta Silmarillion"}}</ref> His libris perfectis ad ''The Silmarillion'' regressus est,<ref name="MRF">{{ME-ref|MR|Foreword}}</ref> valdeque duo opera una divulgari cupiebat.<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#124}}</ref> Cum autem id impossibile esse liqueret, Tolkien plenam operam libris ''The Lord of the Rings'' divulgandis dedit.<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#133}}</ref>

Seris annibus [[Decennium 196|1950]], Tolkien ad ''The Silmarillion'' iterum rediit, sed multa ex quibus hoc tempore scripsit ad operis [[theologia]]m et [[philosophia]]m sui pertinebant potius quam ipsam ad narrativam. De rebus fundamentalibus libri iam dubitabat, quae in antiquissimis fabularum versionibus scriptae erant, et enim visus est necessitatem sentire prius haec problemata emendandi quam finalem ''The Silmarillion'' versionem instrueret.<ref name="MRF" /> Hoc tempore multa scripsit de natura mali in Arda praesentis, origine [[Orcus (Terra Media)|Orcorum]], [[Dryades (Terra Media)|Dryadum]] moribus, natura modoque Elbicae renascentiae, mundo plano, historia [[Sol]]is et [[Luna]]e.<ref name="MRF" /> Nihilo minus perpauca narrativae mutavit inter annos qui ei remanebant.<ref name="MRF" />

=== Provulgatio posthuma ===
[[Christophorus Tolkien]] non nullos habuit annos post patris mortem narrativam de rebus Silmarillionensibus comparans. Consilium eius videtur fuisse constantiae internae quantum poterat servandae (nec non constantiae cum ''The Lord of the Rings''),<ref>{{ME-ref|UT|Introduction}}</ref> licet universam constantiam fassus sit impossibilem esse.<ref name="Silf" /> Ut explicatum est in ''The History of Middle-earth'', Christophorus e multis fontibus narrativas extraxit, de operibus post scriptis quam ''The Lord of the Rings'' plerumque dependens, sed interdum tam longe quam ad anni [[1917]] opus ''Book of Lost Tales'' retro eundum fuit, ut narrativae partes, quas pater scribere in animo habebat neque unquam id fecit, impleret. ''Of the Ruin of Doriath'', unum e capitibus extremis in ''Quenta Silmarillion'', quod ab annibus [[Decennium 194|1930]] non tactum est, paene ex nihil conficiendum erat.<ref>{{ME-ref|WotJ|Part Three, Chapter V "The Tale of Years"}}</ref> Eventus finalis, qui genealogias, mappas, indicem, primumque unquam expositum inventarium verborum Elbicorum, anno [[1977]] divulgatum est.

Ob Christophori expositiones extensas in ''The History of Middle-earth'' factas de modo, quo opus provulgatum composuit, multum in ''The Silmarillion'' praesentatum a lectoribus ardenter disputatum est. Pensum Christophoro assignatum accipi solet difficillimum esse propter patris textus eo tempore, quo mortuus est: non nulli textus maximi momenti iam non possidebat Tolkieni familia, et Christophoro per multa festinandum erat. Christophorus in voluminibus illius ''The History of Middle-earth'' multa praebet, quae a rebus in ''The Silmarillion'' dictis abhorrent. Plus temporis si habuerit ut omnes textus perlegere potuerit, neque pressione aliquanta a patris lectoribus editoribusque coactus, ut quam celerrime aliquid quod provulgari potuerit crearet, Christophorus se insusurravit opus finxisse substantialiter diversum. Aliqui habent partes libri ''The Silmarillion'' potius filii quam patris esse, quam ob rem eius locum in [[Canon Terrae Mediae|Terrae Mediae canone]] animose decertant.

Mense Octobri [[1996]], Christophorus Tolkien illustratori [[Theodorus Nasmith|Theodoro Nasmith]] assignavit opera artis, omnibus coloribus facta et omnem paginam magna, creare, primae ''The Silmarillion'' editionis illustratae{{dubsig}} causa. Quae anno [[1998]] divulgata est; tunc, anno [[2004]], editio secunda, correctionibus pluribusque Theodori artis operibus retractata, divulgata est.

=== Momentum ===
{{Main|Influentiae I. R. R. Tolkien}}
''The Silmarillion'' multorum fontium influentias{{dubsig}} ostendit. Una ex eis erat ''[[Kalevala]]'' [[poëma epicum]] [[Mythologia Fennica|Fennicum]], in primis fabula de [[Kullervo]]. Influentia [[Mythologia Graeca|mythologiae Graecae]] quoque praebetur. Insula [[Númenor]]is, exempli gratia, [[Atlantis insula|Atlantidem]] ad memoriam revocat,<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#154, 227}}</ref> non solum propter fabularum similitudinem, sed etiam Númenoris nomen [[Quenya]]num, ''Atalantë''; de hac re autem dixit Tolkien: "Fors curiosa est, radicem ''talat'' "labi, delabi" in Quenya adhibitam, e qua ''atalantie'' solita Quenyae est formatio{{dubsig}} nominalis, tam verbo Atlantis similem esse."<ref group="conv.">"It is a curious chance that the stem ''talat'' used in Q[uenya] for 'slipping, sliding, falling down', of which ''atalantie'' is a normal (in Q) noun-formation, should so much resemble Atlantis."</ref><ref>{{ME-ref|Letters|No. 257}}</ref>

Mythologia Graeca quoque [[Vala (Terra Media)|Valae]] tinguntur, qui multa a [[Duodecim Olympiani]]s{{dubsig}} ([[:en:Twelve Olympians]]) mutuati sunt.<ref name="Olympian">{{Citation
| last = Purtill
| first = Richard L.
| authorlink = Richardus Purtill
| title = J. R. R. Tolkien: Myth, Morality, and Religion
| publisher=Harper & Row
| year = 2003
| location = San Francisco
| pages = 52, 131
| isbn = 0-89870-948-2}}</ref> Valae, ut Olympiani, in mundo vero vivebantur, sed in monte altissimo, a mortalibus secreti;<ref>{{Citation
| last = Stanton
| first = Michael
| title = Hobbits, Elves, and Wizards: Exploring the Wonders and Worlds of J. R. R. Tolkien's The Lord of the Rings
| publisher=Palgrave Macmillan
| year = 2001
| location = Novi Eboraci
| page = 18
| isbn = 1403960259}}.</ref> aequabilitas autem modo approximatur, cum Valis sint etiam res [[Mythologia Nordica|Nordicae]]. Non nulli Valae species diversis [[Anses|Ansibus]], deis [[Asgarthus|Asgarthi]], similes habent.<ref>{{Citation
| last = Garth
| first = John
| title = Tolkien and the Great War: The Threshold of Middle-earth
| publisher=Houghton Mifflin Company
| year = [[2003]]
| location = Novi Eboraci
| page = 86}}.</ref> [[Thorus]], verbi gratia, physice valentissimus ex deis, videri cum in [[Oromë]], qui Melkoris monstra pugnat, tum in [[Tulkas]], Vala physice fortissimo, potest.<ref name="ThorOdin">{{Harv|Chance|2004|p=169}}</ref> [[Manwë]], caput Valarum, similitudines [[Othinus|Othino]] "patri omnium" praebet.<ref name="ThorOdin" /> Super, Tolkien se dixit videre Maiam [[Gandalf|Olórin]] (id est, Gandalfum) ut "erronem Odinicum."<ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#107}}</ref>

Pondus [[Biblia|Bibliorum]] et traditionalium [[narratio|narrativarum]] [[Religio Christiana|Christianarum]] in ''The Silmarillion'' sentiuntur in concertatione inter Eru Ilúvatarem et melkorem, aequivalentes Dei et luciferi.<ref>{{Harv|Chance|2001|p=192}}</ref> De [[magi]]s, ''The Silmarillion'' creationem casumque Dryadum tractat, sicut ''[[Liber Genesis|Genesis]]'' creationem et casum narrat Hominis.<ref>{{Citation
| last = Bramlett
| first = Perry
| title = I Am in Fact a Hobbit: An Introduction to the Life and Works of J. R. R. Tolkien
| publisher=Mercer University Press
| year=  [[2003]]
| location = Macon, Georgia
| page = 86
| isbn = 086554851X}}.</ref> Velut in aliis Tolkieni operibus, ''The Silmarillion'' serotinae [[Christianitas|Christianae]] [[historia]]e spatium concedit, et enim una versio fabularum [[Finrod Felagund|Finrodum]], [[persona]]m in ''The Silmarillion'', de necessitate Ilúvataris (Dei) [[incarnatio]]nis, ut [[humanitas|humanitatem]] servet, cogitare habet.<ref>''Morgoth's Ring'', Athrabeth Finrod Ah Andreth, pp. 322, 335.</ref>

[[Medium Aevum|Mediaevalis]] Christianae [[cosmologia]]e quoque momentum observatur, praesertim in commentario de creatione universi, speciem carminis habente a [[Deus|Deo]] canti quocum [[angelus|angeli]] consonant quoad angelus malus discordium inducat. [[Augustinus|Sancti Augustini]] scripta de [[musica]], nec non lata [[harmonia]]e divinae traditio—nobis notior hodie [[musica universalis|musicae universalis]] forma—fundamenta huius creationis fabulae constituerunt.

[[Mythologia Celtica]] exsilium [[Noldor]]inorum Dryadum, exempli gratia, tetigit, quod a fabula populi [[Tuatha Dé Danann]] non nulla mutuatum est.<ref name="Celtic">{{cite news
| last = Fimi
| first = Dimitra
| title = "Mad" Elves and "Elusive Beauty": Some Celtic Strands of Tolkien's Mythology
| month=  Augusto | year=  2006
| url = http://findarticles.com/p/articles/mi_m2386/is_2_117/ai_n16676591/pg_1
| pages = 6–8
| work=Folklore|archiveurl=http://archive.is/NuGZ|archivedate=15 July 2012}}</ref> Cambrica quoque influentia in lingua Elbica [[Sindarin]]ica videtur, cui Tolkien dedit "naturam linguisticam simillimam (sed non identicam) [[Lingua Cambrica|linguae Britannicae-Cambricae]] ... quod genus 'Celticum' legendorum fabularumque aptare videtur."<ref group="conv.">"a linguistic character very like (though not identical with) British-Welsh . . . because it seems to fit the rather 'Celtic' type of legends and stories told of its speakers."</ref><ref>{{Harv|Carpenter|1981|loc=#144}}</ref>

== Critica ==
Critica libri ''The Silmarillion'' admodum fuerunt negativa. Propter enim gravitatem nimiam et carentiam momentorum felicium in ''[[The Lord of the Rings]]'' et praesertim ''[[Hobbitus Ille|Hobbito Illo]]'' inventorum reprehensus est.<ref name="TIME">{{Citation
| last = Foote
| first = Timothy
| title = Middle-earth Genesis
| journal=TIME
| volume = 110
| page = 121
| date=  24 October 1977
| url = http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,915707,00.html}}</ref><ref name="NYTBR">{{Citation
| last = Gardner
| first = John
| title = The World of Tolkien
| journal=The New York Times Book Review
| date=  23 October 1977
| url = http://www.nytimes.com/1977/10/23/books/tolkien-silmarillion.html}}</ref><ref name="SLJ">{{Citation
| last = Hurwitz
| first = K. Sue
| journal=School Library Journal
| volume = 24
| issue = 4
| page = 66
|date=December 1977}}</ref> [[Time (periodicum)|''TIME'']] "nullam unicam, unificam causam, et supra omnia nullum gregem fratrum, quibuscum lector se commiserit"<ref group="conv.">"no single, unifying quest and, above all, no band of brothers for the reader to identify with"</ref> huic libro inesse lamentatus est.<ref name="TIME" /> Critica alia ad linguam archaicam lectuque difficilem<ref name="NYRB">{{Citation
| last = Adams
| first = Robert M.
| title = The Hobbit Habit
| journal=The New York Review of Books
| volume = 24
| issue = 19
| page = 22
| date=  [[24 Novembris]] [[1977]]
| url = http://www.nybooks.com/articles/8321}}</ref><ref>{{Citation
| last = Brookhiser
| first = Richard
| title = Kicking the Hobbit
| journal=National Review
| volume = 29
| issue = 48
| pages = 1439–1440
| date=  [[9 Decembris]] [[1977]]}}.</ref><ref>{{Citation
| last = Jefferson
| first = Margo
| journal=''Newsweek''
| volume = 90
| page = 114
| date=  [[24 Octobris]] [[1977]]}}.</ref> et multa difficilia commemoratu nomina<ref name="NYRB" /><ref>{{Citation
| last = Yamamoto
| first = Judith T.
| journal=Library Journal
| volume = 102
| issue = 14
| page = 1680
| date=  1 August 1977
| issn = 0363-0277}}.</ref> spectaverunt.

Nihilo minus, non nulli censores latam comprehensionem Tolkieni creationis laudaverunt. ''[[The New York Times Book Review]]'' scripsit, "hoc, quod animum maxime movet, est ... heroicitas conatus Tolkieni prodigiosa."<ref name="NYTBR" /> ''TIME'' dixit ''The Silmarillion'' esse "maiestuosum, opus tam longe valenterque in uberrima [[scriptor]]is [[cogitatio]]ne habitum quam ut lectorem obstupefaciat."<ref group="conv.">"majestic, a work held so long and so powerfully in the writer's imagination that it overwhelms the reader"</ref><ref name="TIME" /> ''[[Horn Book Magazine]]'' etiam deosculatum est "catenam legendorum ingentem, potestate ingeniosa conceptam, dictione [[pulchritudo|pulcherrima]] narratam."<ref group="conv.">"remarkable set of legends conceived with imaginative might and told in beautiful language"</ref><ref>{{Citation
| last = Cosgrave
| first = M. S.
| journal=Horn Book Magazine
| volume = 54
| page = 196
|date=Aprili [[1978]]}}</ref>

''[[The New York Review of Books]]'' ''The Silmarillion'' scripsit esse "vacuum, pomposum, taedium afferens," "haudquaquam ullius magnitudinis eventum litterarium," et dixit quidem maiorem causam "venditionum ingentium" eius esse "cultum Tolkienianum" aura populari ''Hobbiti Illius'' et ''The Lord of the Rings'' creatum.<ref group="conv.">"an empty and pompous bore"; "not a literary event of any magnitude"; "enormous sales"; "Tolkien cult"</ref><ref name="NYRB" /> ''[[School Library Journal]]'' eum dixit "solum imbecillum postscriptum"<ref group="conv.">"only a stillborn postscript"</ref> esse operibus Tolkieni prioribus.<ref name="SLJ" /> [[Petrus Conrad (academicus)|Petrus Conrad]] in ''[[New Statesman]]'' tam longe iit, ut diceret "Tolkienum scribere re vera nequire."<ref group="conv.">"Tolkien can't actually write."</ref><ref>{{Citation
| last = Conrad
| first = Peter
| journal=New Statesman
| volume = 94
| page = 408
| date=  [[23 Septembris]] [[1977]]}}.</ref>

== Musica libro ''The Silmarillion'' afflata ==
[[Blind Guardian]], [[grex musicus|grex]] ''[[power metal]]'' [[Germania|Theodiscus]], ''[[Nightfall in Middle-Earth]]'' divulgavit, ''[[concept album]]'' e rebus Tolkienianis constans. Hoc album non solum [[carmen|carmina]], sed etiam verba dicta ex hac fabula et aliis Tolkieni operibus extracta comprehendit. [[The Middle East]], grex [[indie]] [[Australia]]nus, in carmine "Beleriand" multas res libri ''The Silmarillion'' concorporat. [[Marillion]], grex [[progressive rock]] [[Britanniarum Regnum|Britannicus]], anno [[1979]] nomine "Silmarillion" creatus est, sed nomen amputaverunt anno [[1981]] ne [[ius|iura]] Tolkieniana violarent.

== Notae ==
<references />

=== Citationes Latine conversae ===
<references group="conv." />

== Bibliographia ==
* {{citation
| last = Burns
| first = Marjorie
| title = Perilous Realms: Celtic and Norse in Tolkien's Middle-earth
| publisher=University of Toronto Press
| year = [[2005]]
| location = Toronti
| isbn = 0802038069}}
* {{ME-ref|Letters}}
* {{citation
| last = Chance
| first = Jane
| title = Tolkien's Art: A Mythology for England
| publisher=University Press of Kentucky
| year = [[2001]]
| location = Lexingtoniae Kentuckiae
| isbn = 0813190207}}
* {{citation
| last = Chance
| first = Jane
| title = Tolkien and the Invention of Myth: A Reader
| publisher=University Press of Kentucky
| year = [[2004]]
| location = Lexingtoniae Kentuckiae
| isbn = 0-8131-2301-1}}
* {{citation
| last = Flieger
| first = Verlyn
| title = Splintered Light: Logos and Language in Tolkien's World
| publisher=Kent State University Press
| year = [[2002]]
| location = Kent Ohii
| isbn = 0873387449}}
* {{ME-ref|Silm}}
* {{citation
| last = Turner
| first = A.
| title = The Silmarillion: 30 years on
| publisher=Walking Tree Publishers
| year = [[2007]]
| isbn = 9783905703108}}

{{NexInt}}
* [[Legendarium Tolkien]]
* [[Porta:Tolkien]]
* [[The Tale of Beren and Lúthien]]

== Nexus externi ==
{{Wikiquote|The Silmarillion}}
* [https://archive.is/20121209095000/http://mywebpages.comcast.net/mithrandircq/Silmarillion-Chronology.htm Chronologia ''The Silmarillion'']
* [http://tolkien.skwishmi.com/ Guide editionibus Americanis librorum Tolkienianorum, inter quos ''The Silmarillion'']
* [http://www.tolkienlibrary.com/reviews/silmarillion.htm Commentatio de ''The Silmarillion'' colligendo] apud [http://www.tolkienlibrary.com/ Tolkien Library]
* [http://www.tolkien-online.com/silmarillion.html Ratio rerum<!--"background"--> et Historia libri ''The Silmarillion'' apud Tolkien Online]

[[Categoria:The Silmarillion|!]]
[[Categoria:Angliae scripta]]
[[Categoria:Litterae Anglicae]]
[[Categoria:Litterae phantasticae]]
[[Categoria:Scripta 1977]]