Cegla

E Vicipaedia
(Redirectum de Cilia (Italia))

Vide etiam paginam discretivam: Cilia (discretiva)

Wikidata Cegla
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°41′0″N 12°38′0″E
Numerus incolarum: 6 095
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Veneta

Geographia

Superficies: 22.1 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Cesaltum, Civitas Sancti Donati Plavis, Fanum Sancti Steni Liquentiae, Turris da Musto

Tabula aut despectus

Cegla: situs
Cegla: situs
Cegla

Cegla[1][2] (-ae, f.) seu Cilia[2][3] (-ae, f.) (Italiane: Ceggia) est oppidum Italiae et municipium, circiter 6 200 incolarum, in Regione Venetia et in Urbem metropolitana Veneta situm. Incolae Ceglenses seu Cilienses appellantur.

Insigne[recensere | fontem recensere]

Alia nomina[recensere | fontem recensere]

Alia nomina municipii sunt: Cilia Maris,[1][4] Cigla,[2] Cilium Maris,[1][4][5] Ceggia.[6]

Clari cives[recensere | fontem recensere]

Nati[recensere | fontem recensere]

Aedificia egregia[recensere | fontem recensere]

  • Ecclesia S. Vitalis Martyris
  • Casa Canonica (XV sec.)
  • Casa Carrer (XVI sec.)
  • Villa Bragadin (XVI sec.)
  • Villa Carnielli (XVIII sec.)
  • Villa Ferrari - Perazza (XVIII sec.)
  • Villa Loro di Motta (XIX sec.)
  • Villa Marcello Loredan (XVII sec.)
  • Villa Pugnalin - Valsecchi (XVIII sec.)
  • Villa Ramon (XIX sec.)
  • Villa Zanazzo (XVIII sec.)
  • Pons Romanus.

Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]

Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]

Fractiones[recensere | fontem recensere]

  • Gainiga

Municipia finitima[recensere | fontem recensere]

Cessalto (TV), San Donà di Piave, San Stino di Livenza, Torre di Mosto.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ceglam spectant.
  • Situs publicus (Italiane)

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 1.2 Terre della Venezia orientale. Guida turistica e culturale - Laura Pavan, Ediciclo Editore, 2007 - 156 pagine
  2. 2.0 2.1 2.2 Venezie sepolte nella terra del Piave: duemila anni fra il dolce e il salso - Wladimiro Dorigo, Viella, 1994 - 440 pagine
  3. www.italiapedia.it
  4. 4.0 4.1 R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  5. www.comuni-italiani.it
  6. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!