Mons Magnes

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Russia
Locus: 53°23′0″N 59°2′0″E
Numerus incolarum: 64 100, 146 000, 284 000, 311 101, 333 000, 357 000, 364 209, 379 000, 393 000, 393 000, 406 074, 416 000, 426 000, 424 000, 430 000, 440 321, 429 000, 444 000, 441 000, 440 000, 439 000, 426 000, 424 000, 424 000, 425 000, 428 100, 427 900, 427 100, 418 545, 418 500, 415 900, 416 700, 413 200, 410 500, 409 000, 409 397, 407 775, 407 895, 409 593, 411 880, 414 897, 417 039, 417 563, 418 241, 416 521, 413 267, 413 253, 410 594, 409 255
Zona horaria: UTC+05:00
Situs interretialis
Nomen officiale: Магнитный

Gestio

Praefectus: Sergey Berdnikov
Procuratio superior: Regio Celiabinscensis, Ural Oblast

Geographia

Superficies: 392.35 chiliometrum quadratum

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Brandenburgum, Homel, Huai'an, Duneburgum

Mons Magnes^[1] (Russ. Magnitogorsk) urbs est regionis Celiabinscensis Russiae. Secunda a maxima urbs regionis est. In utraque ripa Rhymni fluminis patet; cum Rhymnus divortium inter Europam et Asiam putatur, in duabus partibus orbis terrarum Mons Magnes iacet. Incolas habet 416 521 anno 2019.

Historia[recensere | fontem recensere]

Historia urbis tota de fodinis ferreis dependet. Anno 1740 Baschkiri metallariis Russicis montem Magneticum^[2] monstraverunt. Metallorum primitiae optimae apparuerunt, et anno 1743 Arx Magnetica aedificata est. Anno 1774 ab Aemiliano Pugatschov occupata est. Stanitsa^[3] Magnetica diu nominabatur. Anno 1929 statio ferriviae constructa est et Fabrica metalleutices Montis Magnetis^[4], vulgo Magnitka, aedificari coepit. Hoc anno Mons Magnes in numerum urbium inclusus est.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 507.
↑ Russice Гора Магнитка. Vide: J.G. Wallerii Systema mineralogicum.... Viennae 1778, p. 236.
↑ Stanitsa est genus coloniae Cosacicae, v. S. Ivaškovskij, Lexicon Rossico-Latinum, s.v. станица.
↑ Russice Магнитогорский металлургический комбинат.