Leonidas (Parmenionis amicus)
Vide etiam paginam discretivam: Leonidas.
Leonidas (Graece Λεωνίδας), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, fuit Parmenionis amicus qui ab Alexandro Macedone, Philota Parmenioneque interfectis, militibus quibusdam regi inimicis praepositus est. Idem ut videtur fuit anno 320/319 a.C.n. sectator Antigoni Monophthalmi; pro eo emissarius socios Holciae subornavit. Idem fortasse (sed haec res incerta manet) pro Ptolemaeo anno 310 a.C.n. in Cilicia militavit; idem fortasse coronam Delphis dedicavit (IG XI.4 161b v. 77).
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 20.19.4, cf. 17.80.4
- Q. Curtius Rufus, Historiae 7.2.35
- Inscriptiones Graecae vol. 11 pars 4 no. 161b v. 77
- Iustinus, Epitome historiarum Pompei Trogi 12.5.8 (sine nomine)
- Polyaenus, Strategemata 4.6.6
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.470, vol. 2 p. 236
- "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 61, p. 397
- Stähelin, "Leonidas (5), (6)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)
De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.