Flavius Valerius
Flavius Valerius (natus saeculo 5 Athenis, mortuus post annum 455) vir publicus Imperii Romani Orientalis erat.
Familia[recensere | fontem recensere]
Pater eius Leontius philosophus paganus Atheniensis erat, fratres Flavius Asclepiodotus (consul 423) et Gessius, praefectus praetorio per Illyricum. Soror Athenaïs, quae nomine Aelia Eudocia Theodosio II imperatori nupsit.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Anno 425 comes rerum privatarum nominatus est, deinde comes sacrarum largitionum erat. Anno 432 una cum Flavio Aetio consulatum gessit et anno 435 magister officiorum fuit[1]. Anno 455 adhuc vixit et litteras ad sororem dedit, quae tum Hierosolymorum vixit. Eis litteris Aeliam Eudociam admonuit, ut a doctrina Eutychis ad Symbolum Nicaenum rediret.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ferdinandus Gregorovius, Athenaïs - Geschichte einer Byzantinischen Kaiserin (1882), p. 71
| Antecessores: Flavius Anicius Auchenius Bassus et Flavius Antiochus |
Consul 432 cum Flavio Aetio |
Successores: Imp. Caesar Flavius Theodosius Augustus XIV et Flavius Petronius Maximus |