Entobia

Entobia in testa ostreae hodiernae. Ecce camerae propriae per breves canales coniunctae.

Entobia et impedimenta (Anglice: encrusters) in testa bivalvi hodierna ex Carolina Septentrionali.

Entobia est fossile vestigiale in substrato duro—plerumque in testa, saxo, vel solo duro (Anglice: hardground, carbonati calcii)—a clionidis poriferorum modo reticulo cuniculorum formatum, saepe cum amplificationibus certis quae camerae appellantur. Canales aperturarum exteriorem substrati superficiem conectunt ad cameras cuniculosque ut poriferum aquam per eius corpus pro colo vesci^? (filter feeding) dirigere possit (Bromley 1970). Hoc fossile a Devoniano ad Recens inveniuntur (Tapanila 2006; Taylor et Wilson 2003).

Notae

• Bromley, R. G. 1970. Borings as trace fossils and Entobia cretacea Portlock, as an example. Geological Journal, Special Issue 3: 49–90.
• Tapanila, L. 1980. Devonian Entobia borings from Nevada, with a revision of Topsentopsis. Journal of Paleontology 80: 760–767. DOI = 10.1666/0022-3360.

Nexus externi

• Comprehensiva de bioerosione bibliographia.
• De bioerosione, situs in Collegio Wooster.
• Imago Entobiae cretaceae ut forma, canales camerasque in dimensionibus tribus monstrans.

Haec stipula ad zoologiam spectat. Amplifica, si potes!