Alustum
AlustumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Ucraina
Locus: 44°40′2″N 34°23′52″E
Numerus incolarum: 208, 429, 763, 1 172, 2 182, 4 800, 9 595, 13 193, 22 016, 28 547, 36 413, 38 200, 35 900, 31 440, 30 744, 30 493, 30 205, 29 913, 29 775, 29 504, 29 303, 29 191, 28 919, 28 642, 28 418, 29 078, 29 201, 29 586, 29 668, 29 869, 29 963, 30 088, 31 364
Zona horaria: UTC+2, UTC+3
Situs interretialis
Nomen officiale: Алушта, Aluşta
Locus: 44°40′2″N 34°23′52″E
Numerus incolarum: 208, 429, 763, 1 172, 2 182, 4 800, 9 595, 13 193, 22 016, 28 547, 36 413, 38 200, 35 900, 31 440, 30 744, 30 493, 30 205, 29 913, 29 775, 29 504, 29 303, 29 191, 28 919, 28 642, 28 418, 29 078, 29 201, 29 586, 29 668, 29 869, 29 963, 30 088, 31 364
Zona horaria: UTC+2, UTC+3
Situs interretialis
Nomen officiale: Алушта, Aluşta
Gestio
Procuratio superior: Alushta city council, Alushta Urban Okrug
Geographia
Superficies: 6.983 chiliometrum quadratum
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Jūrmala, Dubna
Alustum[1] (Graece τὸ Ἀλούστου [φρούριον][2]) est arx vetius et nunc urbs Crimaeae incolas plures quam 31 milia habens. In litore austroorientali paeninsulae inter Ialtam et Sudacum situm est.
Historia[recensere | fontem recensere]
Iussu Iustiniani arx Alusti aedificata est; Ostrogothorum foederatorum praesidium hic itinera marina custodiebant. Saeculo VII exeunte Graeci Alustum reliquerunt; Chazari hos locos possidebant usque ad saeculum X. Incolae Alusti temporis Chazarici Christiani manebant. Saeculo XI destructum est, sed a saeculo XII in Tartaria Minore iterum floret et crescit. Ab anno 1382 colonia Genuae; anno 1475 ab Ottomanis captum et incensum est.
Nota[recensere | fontem recensere]
- ↑ Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 427.
- ↑ Procopii De aedificiis, III 7, 11.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
|
Situs geographici et historici: Locus: 44°40′2″N 34°23′52″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Facebook Places • Digital Atlas of the Roman Empire |