Waltharius

Castellum 'Wasigenstein' Alsatiense saeculi 13, ubi Waltharius undecim hostes occidisse dicitur

Waltharius est carmen epicum Latinum saeculo 9 aut 10 compositum, in quo res a Walthario et Hiltgunde sponsa gestae aguntur. A nonnullis Ekkehardo I Sangallensi († 973) attribuitur, cuius opus postea ab Ekkehardo IV initio saeculi 11 correctum sit.

Poematis obiectum est fabula Germanica, verisimile carmen heroicum gentile ab auctore rebus Christianis refecta.

Finis: Waltharius Aquitanus, ex Attilae regno elapsus, post nonnullas pugnas adversus reges Burgundicos, puellam amatam in matrimonium ducit.

Bibliographia

• Bornholdt, Claudia. 2005. Engaging Moments: The Origins of Medieval Bridal-Quest Narrative, Berolini, 'Chapter 2: Walter Elopes With Hiltgunt' pp.42-85.
• Langosch, Karl. 1973. Waltharius, die Dichtung und die Forschung, Darmstadii.
• Vogt-Spira, Gregor. 1994. Waltharius. Lateinisch / Deutsch, Stutgardiae.
• Voorwinden, Norbert Th.J. 1998. ‘Waltharius’, in Gerritsen, Willem P. & Van Melle, Anthony G. A Dictionary of Medieval Heroes: Characters in Medieval Narrative Traditions, Woodbridge (B.R.), pp.288-291.

Nexus externi

• Textus Waltharii in Bibliotheca Augustana
• Textus Waltharii in 'The Latin Library'
• Textus Waltharii, cum commentario et versione Anglica, apud coursewikis.fas.harvard.edu