Vincentius Monti

Suadetur ut haec commentatio ad "Vincentius Montius" moveatur.

Sententiam tuam, quaesumus, profer in pagina disputationis.

English language

English

It is proposed to move this page to Vincentius Montius. Please give your opinion on the talk page.

Deutsch

Es wurde vorgeschlagen, diese Seite nach Vincentius Montius zu verschieben. Um Stellungnahme auf der Diskussionsseite wird gebeten.

Esperanto

Rekomendatas la movo de tiu ĉi paĝo al Vincentius Montius. Vi estas petata komenti prie en la diskutejo.

Haec formula ({{Movenda}}) plus quam 30 dies sine recensionibus in pagina mansit.

Vincentius Montius,^[1]^[2]^[3] seu Monti,^[4] vulgo Vincenzo Monti (1754–1828), fuit scriptor praecipue fabularum scaenicarum et poeta Italicus more Neoclassismo. Hodie Monti magnus existimatur interpretes, quia magnifice Homeri Iliada de Graeco sermone in Italicum reddidit.

Vita

Vincentius, Fidelis Monti et Dominica Maria Mazzari filius, natus est Alfonsine in vico prope Ravennam die 19 Februarii 1754. Apud seminarium Faventiae eruditus est, et postea apud universitatem Ferrarianam iuri et medicinae studuit. Anno 1775, illustris Arcadum Pontificiae Academiae sodalis factus est.

Anno 1778, Montius, a legato pontificali in Ferraria cardinale Scipione Borghese vocato, Romam iit, ubi Theresiam Pickler in matrimonium duxit et operam suam Ludovico Braschi Onesti, nepoti Papae Pii VI navavit.

Exemplo Victorii Alfierii Montius fabulas scaenicas scribere coepit, accurate anno 1785 feliciter cum tragoedia Aristodemo et minus prospere anno 1793 cum Cantica in morte Ugo Basseville.

Quamquam in La Feroniade et La Musogonia poesis Rerum Francicarum eversionis censuram fecerat, cum anno 1796 Francici a Napoleone ducti in Italiam irrupperunt, eos sustinuit. Vix anno 1797, Res Publica Cisalpina condita est, Montius Mediolano capite novae civitatis migravit et ibi semper mansit, praeterea post cladem Franciae anno 1799 et usque ad annum 1801 cum Lutetiae breviter vixit. Lutetiae Mascheroniana opus in memoriam Laurentii Mascheroni coepit, sed numquam perfecit.

Postquam in Italia rediit, magister rhetoricae apud universitates Mediolanensem, et postea Papiensem creatus est. Anno 1805, Napoleo Rege Italiae, Montius eius rerum gestarum scriptor et poeta aulicus factus est.

Montius, post cladem Napoleonis anno 1814 et cum novum Regnum Langobardiae et Venetiae conditum est, Francisco I imperatore Austriae regnante, poeta aulicus mansit. Mediolani obiit die 13 Octobris 1828.

Praecipua opera

1776 - La visione di Ezechiello
1779 - Prosopopea di Pericle (lyricum carmen, Italiane ode) et Saggio di poesie
1781 - La bellezza dell'universo (poema)
1782 - Sciolti a Sigismondo Chigi et Pensieri d'amore
1783 - Versi
1784 - Al signor di Montgolfier (lyricum carmen)
1787 - Aristodemo (tragoedia)
1788 - Galeotto Manfredi
1793 - Bassvilliana / In morte di Ugo di Bassville (numquam perfectum)
1797 - La Musogonia et Prometeo
1800 - Poesie, Dopo la battaglia di Marengo, et translatio La Pucelle d'Orléans opus Voltarii, La pulcella d'Orleans
1802 - Mascheroniana / In morte di Lorenzo Mascheroni (poema) et Caio Gracco (tragoedia)
1803 - translatio: Satire (Persius)
1805 - Alla maestà di Napoleone
1806 - Il bardo della Selva Nera
1810 - translatio: Iliade (Homerus)
1815 - Il mistico omaggio
1816 - Il ritorno di Astrea
1825 - Sulla mitologia
1817-1826 - "Proposta di alcune correzioni ed aggiunte al Vocabolario della Crusca"

Notae

↑ "Non ita illustriores Itali, non ita Vincentius Montius, vir plane singularis, nobilis nuper ereptus"; Giovanni Antonio Maggi, Intorno alla vita et alle opere del Cavaliere Vincenzo Monti (1838): XXX.
↑ "Parinius, Alferius, Fusculus, Montius, Giordanius, Leopardius, ipseque Alexander Manzonius": Ioannes Mestica, Scritti latini giovanili, Florentiae (1879): 54 .
↑ "Vincentius Montius, qui intermortuam Aligherii famam iterum exctavit"; L'Arcadia: periodico mensile di scienze, lettere ed arti (Romae, 1896): 103.
↑ Fons nominis Latini: Thesaurus resolutionum Sacrae Congregationis Concilii, Tomus LXXVIII (Romae, 1819): 160.

Bibliographia

Angelini, Cesare. 1960. Carriera poetica di Vincenzo Monti. Mediolani: Fabbri.
Bustico, Guido. 1924. Biografia di Vincenzo Monti. Florentiae: Olschki.
Minéo, Nicolò. 1992. Vincenzo Monti: La ricerca del sublime e il tempo delle rivolutione. Pisis: Giardini.
Romano, Angelo. 2001. Vincenzo Monti a Roma. Romae: Vecchiarelli. ISBN 88-8247-076-8.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Vincentium Montium spectant.

Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Dizionario biografico degli Italiani • Treccani • Store norske leksikon •

[1] "Non ita illustriores Itali, non ita Vincentius Montius, vir plane singularis, nobilis nuper ereptus"; Giovanni Antonio Maggi, Intorno alla vita et alle opere del Cavaliere Vincenzo Monti (1838): XXX.

[2] "Parinius, Alferius, Fusculus, Montius, Giordanius, Leopardius, ipseque Alexander Manzonius": Ioannes Mestica, Scritti latini giovanili, Florentiae (1879): 54 .

[3] "Vincentius Montius, qui intermortuam Aligherii famam iterum exctavit"; L'Arcadia: periodico mensile di scienze, lettere ed arti (Romae, 1896): 103.

[4] Fons nominis Latini: Thesaurus resolutionum Sacrae Congregationis Concilii, Tomus LXXVIII (Romae, 1819): 160.

[1]

[2]

[3]

[4]