Vervecina

E Vicipaedia
Gastronomia Bengalica: Kaṣā mānsa (কষা মাংস: "vervecina ex iure cocta")

Caro vervecina[1] et ovilla[2] necnon arietina[3] ex ovi producuntur. Vervecina proteinis et adipibus abundat. Caro agnina et agnellina ex animalibus iuvenibus producitur.

Gastronomia Tamulica: Nalli elumbu (நல்லி எலும்பு): medulla vervecina cum aromatibus cocta

Vervecina multo et in Turcia et in aliis nationibus Imperium Ottomanicum componentibus non solum in Balcania velut Graecia, sed etiam in Oriente Medio, sicut Syria aut Iraco manducatur. Vervecina multo etiam ex vicina Transcaucasia (Armenia, Atropatena, Georgia et Irania) usque ad Hispaniam manducatur. Extra Mundum Veterem, nationes cum maxima consumptione Argentina, Australia aut Nova Zelandia sunt.

Vox ipsa vervecinus tractus est a voce vervex (gen. vervecis), significante ovem masculum.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Vervecinae vero carnes et si frequenter utantur aptae sunt": Anthimus, De observatione ciborum 4
  2. "Et facinus indignum: aliquis ovillam est et tunicam habet": Petronius, Satyricon 56.5
  3. "caro arietina" Alexander Traianus Petronius, De victu Romanorum et de sanitate tuenda (1581) (in indice apud Google Books)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Fontes antiquiores
Eruditio
  • "Sheep" in Andrew Dalby, Food in the Ancient World from A to Z (Londinii, 2003. ISBN 0415232597) p. 300
  • "Mutton" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxoniae: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) pp. 525-526
  • Bob Kennard, Much ado about mutton. Ludlow: Merlin Unwin, 2014
  • "Sheep" in Gillian Riley, The Oxford Companion to Italian Food (Oxonii: Oxford University Press, 2007) pp. 495-496