Usus fructus
Usus fructus[1] est ius alienis rebus utendi ac fruendi salva rerum substantia (Digestum VII 1, 1 — Paulus, libri Vitellio). Nam fructuarius causam proprietatis deteriorem facere non debet, meliorem facere potest. Dicitur nudus dominus homo cui pertinet rem cuius usus cessus est.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ In editionibus saepius disiunctim scribitur, sed aliquando coniunctim: ususfructus, vel etiam usus et fructus, usus fructusque, etc. Vide Oxford Latin Dictionary ed. P. G. W. Glare (Oxonii: Clarendon Press, 1968–1982).
 |