Usor:Fabullus/harenarium

E Vicipaedia

De tabulis[recensere | fontem recensere]

De tabulis faciendis vide:

Locativus[recensere | fontem recensere]

Citationes antiquas de usu et formatione diminutivorum[recensere | fontem recensere]

... nec Plini opinionem inscriptio arae quicquam adiuuerit, cum Agrippina bis in ea regione filias enixa sit, et qualiscumque partus sine ullo sexus discrimine puerperium uocetur, quod antiqui etiam puellas pueras, sicut et pueros puellos dictitarent.
– Suetonius, De vita Caesarum - Caligula 8.4
magnitudinis vocabula cum possint esse terna, ut cista cistula cistella, in mediis non sunt, ut in his macer macricolus macellus, niger nigricolus nigellus. item minima in quibusdam non sunt, ut avis avicula aucella, caput capitulum capitellum. in hoc genere vocabulorum quoniam multa desunt, dicendum est non esse in eo potius sequendam quam consuetudinem rationem.
– Varro, De Lingua Latina 8.79
Mas erit in positione, in diminutione masculus, non, ut quidam putant, mascellus.
– Flavius Caper, De Orthographia (Grammatici Latini ex Recensione Henrici Keilii. Vol. 7, ed. H. Keil, 1880). p. 96, l. 7-8)
CATELLAM. Catenam diminutiue.
– Pomponius Porphyrio, Commentum in Horati Epistulas 1,17,55,5
Sunt etiam diminutiva, quae sensum minuunt et non semper, sed frequenter syllabis crescunt, ut agnus agnellus. Sunt etiam alia sono diminutiva, ut tabula fabula. In his enim significatio principalis est, sed enuntiatio diminutiva. Tunc enim re vera essent diminutiva, si haberent alia principalia, ut oculus ocellus.
– Maurus Servius Honoratus, Commentarius in Artem Donati (Grammatici Latini ex Recensione Henrici Keilii. Vol. 4, ed. H. Keil, 1864, p.429, l.21)
OFFAM hinc est diminutio ofella; sed F non geminat: in diminutione enim plerumque multa mutantur.
– Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Aeneidos Libros
(Servii Grammatici Qui Feruntur in Vergilii Carmina Commentarii. Vols. 1-2, ed. G. Thilo, 1878-1884). liber 6, versus 420, linea 1
VALLES metri necessitate conpellimur ut vallis dicamus: Statius “vallis in amplexu nemorum sedet”: nam plenum est valles, sicut nunc Vergilius posuit. Quod ita esse diminutio indicat: nam vallecula dicitur, sicut turrim dici debere turricula indicat, vulpes vulpecula facit: Horatius “moveat vulpecula risum”. Ergo in -es vel in -is quando usurpative, quando naturaliter exeant nomina, sola diminutio indicat. Ea autem quae in -es exeunt, longa sunt omnia, si in genetivo non crescant, ut labes valles vulpes: nam si crescant, brevia sunt, ut miles militis.
– Maurus Servius Honoratus In Vergilii Aeneidos Libros (Servii Grammatici Qui Feruntur in Vergilii Carmina Commentarii. Vols. 1-2, ed. G. Thilo, 1878-1884). liber 11, versus 522, linea 1

De alphabeto Graeco, vide etiam[recensere | fontem recensere]

Nomina Arabica[recensere | fontem recensere]

In indice Nominum Latinorum ex Arabico mutuatorum incluenda:

Nomen Anglice Etymologia Synonyma
algeroth, algaroth, algarel[1] algarot
alkahest alkahest
antimonium antimony
  • "pulvis algerothi, pulvis algarothi, pulvis algaroti - algarotus
  1. vide etiam: http://www.1001inventions.com/words/index.cfm?fuseaction=main.wordMap
  2. vide etiam: http://en.wikipedia.org/wiki/ISO_233

Fontes de citris[recensere | fontem recensere]

Fontes de ambaro/ambra[recensere | fontem recensere]

Nomina mediaevalia latina aurantii[recensere | fontem recensere]

Nomen annus a quo quo opere
arangias (arengias) ca. 1169 Hugo Falcandus (saec. 12) Epistola ad Petrum Panormitanum (ca.1169?), p.185, r.7
orenges ab 1219 Iacobus Vitriacensis (ca. 1165-1240) Historia Orientalis seu H. Hierosolymitana (ab 1219), cap. 86
citrangulum, narantium ca. 1317 Matthaeus Silvaticus (ca. 1285- ca. 1345) Pandectae Medicinae (ca. 1317), cap. CLXVI
arangiorum 1336 anonymus ratiuncula domus Humberti delphini anni 1336
acripomum, arangias ca. 1337 Nicolaus Specialis (1282-1337) Historia Sicula" sive "De rebus Siculis" (????)
arangias 1392-1462 Blondus Flavius (1392-1462) Hist. ?
arantium 1453 Blondus Flavius (1392-1462) Italia Illustrata (1453)
arangium 1620 Thomas Campanella (1568-1639) De sensv rervm et magia, libri quatuor (1620) IV p.341
narantia / aurantia 1629 Salmasius (1588-1653) ad Solin. (1629)

Arancium Silvius

De 1336: phrasis in loco est "de plantis arangiorum." Casus huius vocabuli igitur est genetivus; ergo rectum aut arangius aut arangium. IacobusAmor 20:36, 20 Augusti 2008 (UTC)

Salsola[recensere | fontem recensere]

Fontes de salsola

Chorasmia[recensere | fontem recensere]

Divisiones politicae anno circiter 1000 p.C.n.: Chorasmia aurantii colore indicata
?
?
?
?

Dialecti Graecae antiquae[recensere | fontem recensere]

Dialecti Graecae      Graeca Caurina      Achaica      Dorica      Aeolica      Ionica      Attica      Arcado-Cypria
Dialecti Graecae in Italia et Sicilia adhibitae      Graeca Caurina      Achaica      Dorica      Ionica

Abecedaria Graeca epichoria[recensere | fontem recensere]

Varia abecedaria epichoria

Notae[recensere | fontem recensere]