Usor:Corona xtra/commentariolus2

Nicolai Copernici De hypothesibus motuum coelestium commentariolus XL paginarum delineatio est, qui ante 1514 scriptus est, in quo auctor motus planetarum describit. Opus de diversis planetis, qui constituunt mundi, agitur, sicut per eorum motus, quae auctor explicat.

Proprietates

Praefatio

In praemissis, Copernicus, excursum theoriarum eius avorum facit. Is eos rationem, praesertim Ptolemaei, contradicit.

Postulates

Copernicus septum postulates dixit. Haec sunt:

1. Omnium orbium caelestium sive sphaerarum unum centrum non esse.
2. Centrum terrae non esse centrum mundi, sed tantum gravitatis et orbis Lunaris.
3. Omnes orbes gyrari circa Solis, quae est prope centrum Universi.
4. Distantia, quae inter Terram et Solem degit minor est quam distantia, quae inter solem et alias stellas.
5. Sidera immobilis sunt, eorum motus quotidie apparet ex cotidie rotatione Terrae.
6. Terra in sphaera circa Solem movet, quod annua migrationem Solis apparentem producit. Terra plus quam unus motus habet.
7. Terrae orbitae motus circa Solem facit videor inversa in directionem motus planetarum.

De ordine orbium

Copernicus exponit ordinem planetarum, pro sole. Saturnus longissimus est, post Iuppiter, Mars, Terra, Venus et Mercurius. Celeritas planetarum pendet a distantia a sole, maiorem longe inferior celeritate.

Sequentia capitula

In sequentibus paginis, Copernicus, astrorum motus explicat propter suum tablina. Periodus orbitalis Terrae cum magno subtilitate calculat et aliam gravem notitias, quam pro theoriis universī posteriorum necesse erat.

Copernicus prospectum universi

Universum, ut Copernicus id videbat, *si riduce* solum ad systema solare, quod ab stellis stationariis cingebatur. (aggiungere immagine disegno)

Tractatus De hypotesibus motuum coelestium a se constitutis commentariolus scriptus est a mathematico et astronomo Nicolao Copernico anno incognito. Auctor motus planetarum describit et explicat.

Tractatus his capitulis constat: Prefatio, Petitiones, De ordine orbium, De motibus, qui circa Solem apparent, Quod aequalitas motuum non ad aequinoctia, sed stellas fixas referatur, De Luna, De tribus superioribus, Saturno, Iove et Marte, De Venere, de Mercurio.

Copernicus excursum theoriarum praecipuarum eius maiorum facit, deinde eorum rationes, praesertim Ptolemaei, contradicit.

Copernicus septem petitiones, sive axiomata, perscribit: Omnium orbium caelestium sive sphaerarum unum centrum non esse. Centrum terrae non esse centrum mundi, sed tantum gravitatis et orbis Lunaris. 3. Omnes orbes ambire Solem, tanquam in medio omnium existentem, ideoque circa Solem esse centrum mundi 4.Minorem esse comparationem distantiarum Solis et terrae ad altitudinem firmamenti, quam semidimetientis terrae ad distantiam Solis, adeo ut sit ad summitatem firmamenti insensibilis 5.Quicquid ex motu apparet in firmamento, non esse ex parte ipsius, sed terrae. Terra igitur cum proximis elementis motu diurno tota convertitur in polis suis invariabilibus firmamento immobili permanente ac ultimo caelo 6.Quicquid nobis ex motibus circa Solem apparet, non esse occasione ipsius, sed telluris et nostri orbis, cum quo circa Solem volvimur ceu aliquo alio sidere, sicque terram pluribus motibus ferri 7. Quod apparet in erraticis retrocessio ac progressus, non esse ex parte ipsarum sed telluris. huius igitur solius motus tot apparentibus in caelo diversitatibus sufficit.

Copernicus ordinem orbium exponit: summus est stellarum fixarum, sub eo Saturnus, deinde sequuntur Iuppiter, Martius, Terra, Venerius et ultimus Mercurialis. Deinceps disceptat de Terrae triplici motu, de Luna et de aliis orbibus caelestibus.