Ubiquitinum
 |
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
| TDP-43 TARDBP | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Cognitores | |||||
| Pfam | PF00240 | ||||
| Alia nomina | Complexus ubiquitini ligasis | ||||
| Genetica | |||||
| Loci genorum (homo) | |||||
| Loci | UBB: 17p11.2 (homo) UBC: 12q24.31 UBA52: 19p13.11 RPS27A:2p16.1 | ||||
| Structura | |||||
 | |||||
Ubiquitinum est proteinum gubernator ponderis 6.89 kDa, in textuum plerorumque organismorum eukaryoticorum, quod est id ubique esse. In hominibus quattuor geni ubiquitinum formant: UBB, UBC, UBA52, RPS27A. Ex 76 aminoacidis compositum est.
Ubiquitinum proteino substrato addere ubiquitinatio vocatur. Sub haec proteino ubiquitinum signum degradationis proteasomate factum est.
Ubiquitinum anno 1975 primo a GOLDSTEIN inventum est[1]. Anno 2004 Aaron Ciechanover, Avram Hershko, Ervinus Rose Praemium Nobelianum chemiae inventioni degradationis proteinorum ubiquitini ope acceperunt.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Goldstein G., Scheid M., Hammerling U., Schlesinger D. H., Niall H. D., Boyse E. A. (Ian 1975). "Isolation of a polypeptide that has lymphocyte-differentiating properties and is probably represented universally in living cells". Proceedings of the National Academy of Sciences 72 (1): 11-5