Tuisco Ziller

E Vicipaedia

Tuisco vulgo Tuiskon Ziller (natus die 22 Decembris 1817 Wasungen, mortuus die 20 Aprilis 1882 Lipsiae) paedagogus et iuris peritus Germanicus fuit.

Vita[recensere | fontem recensere]

Postquam philologiae in Universitate Lipsiensi studuit Mainingiae discipulos docuit. Iam anno 1850 Lipsiae revenit tamquam studiosus utrisque iuris. Habilitatio facta est anno 1853, unde privatim docebat. Theoriam instruendi ex anno 1854 amplexus et paedagogia inflammatus septem annis post seminarium paedagogicum cum schola experimentis practicis exposita condidit. Nonnulli discipuli scholae istius Ioannis Friderici Herbart ex anno 1868 proximitatem domini Ziller quaerebant: tunc societas »Verein für wissenschaftliche Pädagogik«. Anno 1864 Ziller professor exterordinarius in philosophicis creatus erat.

Gravitudo[recensere | fontem recensere]

Ziller scripsit: »Einleitung in die allgemeine Pädagogik« (Lipsiae 1856); »Die Regierung der Kinder« (Lipsiae 1858); »Grundlegung zur Lehre vom erziehenden Unterricht« (Lipsiae 1865); »Herbartische Reliquien« (Lipsiae 1871); »Vorlesungen über allgemeine Pädagogik« (Lipsiae 1876; ab editione tertia »Allgemeine Pädagogik« , edidit Just, 1892); »Allgemeine philosophische Ethik« (Lipsiae 1880).

Annis inter 1860 et 1865 una cum Friderico Henrico Allihn edidit periodicum »Zeitschrift für exakte Philosophie« (Cothenae), ex anno 1865 cum Ludovico Friderico Georgio Ballauf »Monatsblätter für wissenschaftliche Pädagogik« (Lipsiae). Quod ultimum anno 1868 successorium habuit nomine »Jahrbuch des Vereins für wissenschaftliche Pädagogik«.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]