Gnaeus Octavius (consul 165 a.C.n.)

E Vicipaedia

Gnaeus Octavius (natus anno ignoto; mortuus anno 162 a.C.n. Laodiceae in Syria) fuit vir publicus Romanus; anno 165 a.C.n. consulatum cum Tito Manlio Torquato gessit.

Gens[recensere | fontem recensere]

Octavius fuit pater Gnaei Octavii consulis anno 128 a.C.n. et avus Gnaei Octavii qui consul anno 87 a.C.n. fuit.

Initium Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Octavius homo novus anno 172 a.C.n. aedilis curulis fuit atque anno 170 legatus in Graeciam missus est. Ab anno 169 Xvir sacris faciundis fuit. Anno 168 praetor classem in bello contra Macedoniam duxit et Persem regem in insula Samothracia captivum fecit.

Triumphus anno 167 a.C.n. celebratus[recensere | fontem recensere]

Triumphus navalis a Gnaeo Octavio e Macedonia et de rege Perseo die 1 Decembris 167 a.C.n. celebratus est, post triumphum L. Aemilii Paulli, sed ante triumphum L. Anicii Galli; omnes tres enim e Bello Macedonico tertio triumphaverunt. Octavii triumphus a Livio ita breviter descriptus est:

Paucos post dies Anicius et Octavius classe sua advecti. Tribus iis omnibus decretus est ab senatu triumphus mandatumque Q. Cassios praetori, cum tribunis plebis ageret, ex auctoritate patrum rogationem ad plebem ferrent, ut iis, quo die urbem triumphantes inveherentur, imperium esset. Intacta invidia media sunt: ad summa ferme tendit. Nec de Anici nec de Octavi triumpho dubitatum est; Paulum, cui ipsi quoque se conparare erubuissent, obtrectatio carpsit ...
Cn. Octavius kalendis Decembribus de rege Perseo navalem triumphum egit. Is triumphus sine captivis fuit, sine spoliis. Dedit sociis navalibus in singulos denarios septuagenos quinos, gubernatoribus, qui in navibus fuerant, duplex, magistris navium quadruplex[1].

De Syriaca legatione et morte[recensere | fontem recensere]

Anno 165 una cum Tito Manlio Torquato consul creatus est[2]. Anno 162, quod linguam Graecam optime loquebatur et in Graecia amicos multos habuit atque apud Graecas urbes magno in honore erat, legatus in orientem missus est, ut ea, quae in pace Apameae cum rege Antiocho III rege Seleucidarum constituta essent, impetraret. Dum hac legatione fungitur Laodiceae in Syria necatus est. Senatus ei statuam in Foro Romano exstruendam decrevit[3] nec tamen sicarium nomine Leptinem poena affici iussit, quamvis a rege Demetrio traditum[4].

Quae aedificia exstruxerit[recensere | fontem recensere]

Post victoriam navalem ab Octavio Romae in Campo Martio apud Circum Flaminium Porticus Octavia aedificata est, in quo Octavius cursum honorum recensebat[5]. Quae Porticus ab Augusto restituta est[6]. Praeterea domum magnam in Monte Palatino sibi aedificavit.

Nexus interni

Si vis plura legere[recensere | fontem recensere]

  • G. Marasco, 'L'uccisione del legato Cn. Ottavio (162a.C.) e la politica Romana in Siria', Prometheus 1986(12) : 226-238.
  • Tassilo Schmitt, "[1 4] O., Gn." in Der Neue Pauly vol. 8 (Stutgardiae: Metzler, 2000. ISBN 3-476-01478-9) col. 1099.

Nexus externus[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Titus Livius, Ab Urbe condita XLV 35; 42
  2. Marcus Tullius Cicero, De officiis I 138
  3. Marcus Tullius Cicero, Orationes Philippicae IX 4
  4. Polybius, Historiae XXXII 2-3. Appianus, Syriaca 239-243.
  5. Velleius Paterculus II 1
  6. Res gestae Divi Augusti 19


Antecessores:
Gaius Sulpicius Gallus et Marcus Claudius Marcellus
Consul
165 a.C.n.
cum
Tito Manlio Torquato
Successores:
Aulus Manlius Torquatus et Quintus Cassius Longinus