Timora Orientalis

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
(Redirectum de Timoria Orientalis)
Wikidata Timora Orientalis
Res apud Vicidata repertae:
Timora Orientalis: insigne
Timora Orientalis: insigne
Timora Orientalis: vexillum
Timora Orientalis: vexillum
Terra continens: Asia
Territoria finitima: Indonesia, Societas Civitatum Asiae Meridionalis et Orientalis, Australia
Locus: 8°58′0″S 125°45′0″E
Caput: Dilium

Gestio

semi-presidential system, res publica, non foederalis
Princeps: Iosephus Ramos-Horta
Praefectus: Xanana Gusmão
Consilium: National Parliament
http://timor-leste.gov.tl/?lang=en Situs interretialis

Populus

Numerus: 1 296 311
Sermo publicus: lingua Lusitana, Tetum
Zona horaria: UTC+09:00, Asia/Dili
Moneta: dollarium Civitatum Foederatarum, East Timor centavo coins

Commemoratio

Paean: Pátria

Sigla

ISO TL, TLS, 626; IOC TLS
Dominium interretiale: .tl
Praefixum telephonicum: +670

Tabula aut despectus

Timora Orientalis: situs
Timora Orientalis: situs

Timora Orientalis[1][2] est civitas sui iuris Asiatica. Ex Orientali Insulae Timoriae dimidia fere parte constat, e qua re nomen capit, et etiam insulis Atauri et Jacique, territorioque Oecussiambeni, occidentali in parte insulae Timorae sito et Timora Occidentali, quae sub dicione Indonesica est, cincto.

In principio colonia Lusitana, Timora Orientalis Indonesiae anno 1975 adiuncta est, cum copiae Indonesiae in eam invaserunt. Anno 1999 ab Indonesia secessit, et anno 2002 sui iuris plene facta est.

Historia[recensere | fontem recensere]

Timora principio saeculi sexto decimo a Lusitanis et a Batavis in coloniam redacta est. Post longam pugnam, Batavia Lusitaniaque inter se insulam partitae sunt: orientalis sub Lusitanorum dicione mansit, occidentalis autem pars sub dicione Batavorum.

Insula Timora a Iaponensibus inter secundum bellum mundanum capta est, et, conflictu perfecto, Timora Orientalis sub imperio novae Indonesiae relicta est, sed ex decreto Lusitana mansit. Die 28 Novembris 1975, rebus in Lusitania mutatis Eversione Dianthorum, Timora Orientalis propriam libertatem declaravit. Novem diebus postea, exercitus Indonesicus denuo Timoram Orientalem in dicionem suam redegit; annis insequentibus milites Indonesiae et "manus mortis" contra libertatem pugnantes stragem civium fecerunt. Plebiscitum tandem, bellatorum quidem opera, sed etiam virorum diplomaticorum ut Moysis da Costa Amaral et Iosephi Ramos-Horta, indictum est, quod denuo libertatem Timorae Occidentalis 30 Augusti 1999 sanxit; Timora Orientalis omnibus effectibus libera haud ante 20 Maii 2002 facta est. Eodem anno electus est civitatis praeses Xanana Gusmão, clandestini motus ad libertatem adipiscendam, nomine FRETILIN, ductor. Nationalis exercitus constitutus est, a quo plerique clandestini bellatores exclusi sunt dum vigiles publici qui Indonesiae servierant cooptati sunt. Nihilominus Martio anni 2006 armatarum virium pars contra primum ministrum Mari Alkatiri, qui coacte eos dimiserat, rebellavit. Rebelles milites contra Gusmão seditionem fecerunt, qui, munus primi ministri supprimens, exercitus imperium inivit. Civitas Timoriensis in bellum civile se praecipitavit. Decursu eiusdem anni, duo milia Australianorum militum et fere 500 Malaesienses, una cum aliquibus Neo-Zelandicis et Lusitanis copiis, distributi sunt in civitate tota ut cruciatorum incolarum damna repararent.

Subdivisiones[recensere | fontem recensere]

Timora Orientalis divisa est in tredecim districtus administrativos:

Politica[recensere | fontem recensere]

Rei Publicae Timorae Orientalis dux Civitatis est praeses Rei Publicae, qui per suffragium universale eligitur ad quinquennale mandatum et cuius munus valde symbolicum est, quamquam is aliquibus rogationibus intercedere possit. Post comitia legisfera, praeses primum ministrum, praesertim coalitionis maioritariarum partium ducem, nominat. Dux regiminis cum sit, primus minister consilio ministrorum praeest.

Parlamentum Timorae Orientalis (Parlamento Nacional) est unicamerale, cuius membra ad quinquennium suffragio universali eliguntur. Parlamentariorum numerus variare inter 52 et 65 potest, quamquam, exceptione facta, anno 2005 duodenonaginta eorum numerabantur, namque de primo corpore legislativo electo agebatur.

Constitutio Timorae Orientalis secundum Lusitanae archetypum constructa est. Propter recentem libertatem, civitas administrationem et gubernationis instituta adhuc disponit.

Praesens praeses est Taur Matan Ruak.

Legislativa comitia habita sunt 30 Iunii 2007, quibus quattuordecim partes aut coalitiones adfuerunt. Novum Parlamentum (65 membrorum) ex viginti uno parlamentariis FRETILIN, ex undeviginti Conventus Nationalis pro Reconstructione Timorae (CNRT), ex undecim coalitionis Actionis Socialis Democraticae Timoriensis (ASDT) et Partium Socialium Democraticarum (PSD), ex octo Partium Democraticarum (PD), ex tribus Partium Unitatis Nationalis (PUN), ex duobus coalitionis Kota/Partium Populi Timorae (PPT), et ex duobus UNDERTIM constat. Pactio in effectu adhuc est ut nova gubernatio constituatur.

Geographia[recensere | fontem recensere]

Timorae Orientalis politica chorographia,

Timora Orientalis maximam partem super dimidium sita est insulae Timorae (cuius etymon a voce Malaia timur, Orientem significante, aliqui derivant, sed hoc nondum demonstratum est), quae est, in Indonesiensi archipelago, parvarum insularum Sondae maxima insula. Tota insula 30 777 chiliometrorum quadratorum ampla est, ex quibus 15 000 chiliometrorum quadratorum Timora Orientali occupantur.

Freta Ombajanum et Vetarianum insulae septemtrionem a Sondae archipelago separant. A meridie Mare Timorense Timoram ab Australia separat. Ab occidente Indonesiensis provincia Nusa Tenggara Orientalis obiacet.

Regio maxime montuosa est. Maximum Timorae Orientalis culmen est mons Tatamailau (2963 metra altus).

Regionis clima tropicum est, generatim calidum umidumque, cum commutatione sicca et commutatione pluviosa.

Dilium (Lusitane Díli) civitatis caput est, et etiam maxima urbs, praecipuo omnium civitatis portuum praedita. Secunda civitatis urbs Baucaum (Lusitane Baucau) est, in insulae parte Orientali sita. Dilium Timorae Orientalis unicum internationalem aeroportum possidet.

Oeconomia[recensere | fontem recensere]

Timora Orientalis una ex pauperrimis orbis terrarum civitatibus est cum quoad productum domesticum grossum simplicem (circa 400 millionum dollariorum anno 2003) tum quod spectat ad productum domesticum grossum pro capite (500$). Oeconomia eius adhuc in statum pristino similem restituitur post destructiones occupationis et praesertim libertatis acquisitae temporis: 70 fere centesimae infrastructurae civitatis ab Indonesiensibus copiis ac militiis consociatis, ante quam proficiscerentur anno 1999, dirutae sunt.

Fere 70 centesimae laboris in agricultura densantur, 43 centesimas nationalium opum producente. Industria debiliter crescit (textilium, cafaei transformationis) et 5 centesimas operariorum, 17 centesimas productus domestici grossi creando, adhibet. Reliqua opera ad industriam diaconiarum, praecipue circa caput congregatarum, pertinent. Fere 50 centesimae incolarum in vacuitate laboris (incluso sublabore) anno 2002 versabantur, dum 42 centesimae Timoriensium sub limine paupertatis vivunt. Magnae spes in maritima petroleariorum depositorum usurpatione ponuntur, quorum licentiae 40 fere miliones dollariorum singulis annis iam praebent. Conflictus manet cum Australia de maritimis limitibus (Hiatus Timorae) et maris Timorae depositorum usurpatione.

Demographia[recensere | fontem recensere]

Evolutio incolarum Timorae Orientalis inter annos 1861 et 2010.

Linguae[recensere | fontem recensere]

Linguae Timorae Orientalis ad duas dissimiles familias pertinent:

Timorae Orientalis lingua franca et lingua publica lingua Tetumica est, lingua Austronesica permultis Lusitanis vocibus ac structuris grammaticis ditata. Linguae Tetumica et Lusitana linguarum publicarum statum habent. Sermones Anglicus Indonesiusque autem constitutionali statu "linguarum operatoriarum" gaudent.

Timorae Orientalis constitutio etiam alias linguas rite agnoscit, ex quibus notabilissimae sunt:

Cultura[recensere | fontem recensere]

Timorae Orientalis dies festi principalia Catholica Romana festa et principales pugnae pro libertate eventus colligunt.

Festa et dies festi
Dies Nomen Latinum Nomen Lusitanum Adnotatio
Kalendae Ianuariae Primus dies anni Ano Novo
mobilis Dies Cenae Domini
mobilis Dies Passionis Domini Sexta-Feira Santa
mobilis Pascha Páscoa
Kalendae Maiae Festum Laboris
20º Maii Festum Libertatis Independência Acquisita 20º Maii anni 2002
mobilis Corpus Christi
15º Augusti Assumptio Beatae Mariae Virginis Assunção
30º Augusti Dies Constitutionis Consulta
20º Septembris Festum Liberationis Libertação
Kalendae Novembres Sollemnitas Omnium Sanctorum Todos-os-Santos
12º Novembris Festum Sanctae Crucis Santa Cruz Commemoratur strages coemeterii Sanctae Crucis, 12º Novembris anni 1991
8º Decembris Immaculata Conceptio Beatae Mariae Virginis Imaculada Conceição
25º Decembris Christi Natalis Natal

Societates[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Timora": De nomine insulae Latino vide Timoram
  2. "Timoria Orientalis": Epistola apostolica. Lusitane Timor-Leste; Tetumice Timór Loros'ae; Indonesice Timor Timur

Bibliographia[recensere | fontem recensere]