Theoria prospectuum

E Vicipaedia
Functio valoris subiectivi pars theoriae prospectuum asymmetrica est; trans punctum referentiae transit. Sinistrorsum (amissionem) declivitas valoris ascensui dextro (lucrum) abscisior est: Homo amissionem suam lucro graviorem esse sentit.
Curvae aestimationis probabilitatis: Probabilitates valoribus minoribus maius aestimari solent.

Theoria prospectuum est theoria psychologica discrimen faciendum attingens, quae anno 1979 a psychologis Daniele Kahneman et Amoso Tversky proposita est.[1] Binae discriminis curvae momentum habent, quae curva valoris subiectivi et curvae aestimationis probabilitatis appellantur. Cum lucro incremente, ascensus valoris subiectivi minus quam, cum amissione eiusdem valoris numeralis, declivitatem valoris subiectivi. Sequitur, ut homo prospectu amissionis cuiusvis angorem animi praesentiat et eam evitare conetur ("aversio amissionis"). Secundum homo probabilitates gravius maius, at maiores lenius aestimare solet.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Kahneman D., Tversky A. (Mar 1979). "Prospect Theory: An Analysis of Decision under Risk". Econometrica 47 (2): 263-92 

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • Introductio theoriae prospectus (Anglice)

Haec stipula ad societatem spectat. Amplifica, si potes!